Button Bashers Top 25 Draft: PlayStation 4!

[arjen1981]

Ik kon ook niet in the witcher komen. Het eerste deel lukte nog het beste, maar deel 2 en helemaal deel 3 waren niet aan mij besteed, ongeacht de meerdere pogingen op meerdere platformen. Wat deel 1 voor mij bijzonder maakte was de ritmische combat, combo's maximaal benutten, potions, oils, and traps. Meer de CRPG roots en minder gestroomlijnd. Iets wat steeds meer verloren ging over tijd. En logisch ook dat dit gebeurd. Maar daardoor minder voor mij.

The Order 1886 vind ik ook echt wel een meesterwerkje qua visueel pracht op de PS4 aan de start. Nu nog steeds één van de meest prachtige games om te zien. Maar natuurlijk ook makkelijker en van een heel andere omvang dan The Witcher

[Ribbelchips]

Ik heb niet veel op met westerse RPG's. Skyrim, Oblivion, Mass Effect en helaas dus ook the Witcher. Het is me te massaal op de een of andere manier. Fable is volgens mij de enige uitzondering.

[Pius]

Ik heb niet veel op met westerse RPG's. Skyrim, Oblivion, Mass Effect en helaas dus ook the Witcher. Het is me te massaal op de een of andere manier. Fable is volgens mij de enige uitzondering.

Trekt mij ook niet inderdaad. Fable vond ik ook wel aardig, maar verder houd ik er niet zo van. Doe mij maar een goede Japanner!

Verstuurd vanaf mijn Pixel 6a met Tapatalk

[arjen1981]

Waar blijven de Witcher fans? Want die zijn er naast Niels genoeg. Galious?

Ik heb wel een liefde voor westerse CRPG's. Maar die komen toch uit een andere periode. Fallout 1 & 2 en Baldures Gate 1 & 2, Icewind Dale bijvoorbeeld. Of de originele Deus Ex en System Shock. Ook die combineren veel CRPG elementen voor mij op precies de juiste manier.

De meeste JRPG's vandaag de dag trek ik ook niet meer hoor Ik probeer er regelmatig 1. Maar er moet voor mij wel echt een traditioneel randje aanzitten wil het werken voor mij

[OldSchool]

Ik heb de game nooit gespeeld, dus kan er niet over oordelen. Past denk ik ook niet echt in mijn straatje. Maar ik vind het desondanks wel altijd leuk om het enthousiasme in zo’n post te zien!

[Joey]

Ik vond The Witcher 3 wel aardig, maar niet spectaculair. Iets te grootschalig inderdaad.

[kingoftherain]

Ik ben ooit aan The Witcher 3 begonnen en ik vond het op zich wel tof, maar ben nog geeneens in de buurt van uitspelen gekomen. Om die reden stond-ie ook niet op mijn lijst.

[Dynamike]

Vrijdag komt de mijne, want kan niet kiezen enzo.

[kingoftherain]

Vrijdag komt de mijne, want kan niet kiezen enzo.

De keuze is reuze.

[Mark]

Waar blijven de Witcher fans? Want die zijn er naast Niels genoeg. Galious?

Ja oké daar ben ik dan. Meerdere pogingen gedaan (dat heb ik bij erg veel games nodig) en op een gegeven moment was het echt goed raak. Ik heb nooit games van The Elder Scrolls gespeeld (Skyrim wel 2x geprobeerd, wie weet ooit nog) en kan me eigenlijk geen andere game van het genre bedenken die me wist te bekoren, maar The Witcher III was voor mij echt een voltreffer. Man, wat een goede game. Ik was zoals altijd 'late to the party' (vorig jaar uitgespeeld) maar herken vooral de pluspunten die Niels omschrijft. De quests en story telling zijn ijzersterk en meeslepend en er is ontzettend veel te doen. Gwent (het kaartspelletje) was inderdaad ook geweldig, baal nog steeds dat ik niet alle kaarten heb verzameld. Het laatste gebied was wat eentonig (50x duiken voor wat loot waar je niks aan hebt was wat saai) maar goed, op elke game is wel wat aan te merken.

Ik merk dat ik af en toe nog aan de game terug denk en ik vermoed dat hij volgend jaar weer aan de beurt komt. Geen idee of dat herkenbaar is maar zo iets voel je opborrelen.

[Dynamike]

Waar blijven de Witcher fans? Want die zijn er naast Niels genoeg. Galious?

Deze game stond op mijn shortlist om te noemen als niemand anders hem had genoemd. Maar ik wist dat er wel iemand zou zijn. Ik ben destijds driemaal aan The Witcher 3 begonnen. De eerste twee keren stopte ik door de vele tekortkomingen die de game had. Bugs, performance, van alles was er mis toen. Toen de PS4 Pro er was en we update 23 (dacht ik) zaten ben ik aan de game begonnen en heb ik binnen no-time er 60+ uur ingestoken. Wat een geweldige game.

Het hoogtepunt van de game zijn uiteraard de kortere en langere verhalen die erin zitten. Een side-quest kan misschien eindigen met het simpel neerhalen van een beest; er zit een heel verhaal aan vast. Mythologisch, liefde, afschuw, van alles zit er in de game waardoor je ook echt heel veel side-quests wil doen. Wat een heerlijke game is dit. Echt eentje voor in de top 25.

[Dynamike]

Tetris Effect



Release date: 9 november 2018
Ontwikkelaar: Monstars, Resonair en Stage Games
Genre: Puzzel

Al sinds begin jaren van Tetris is het laten vallen en goed in elkaar laten passen van puzzelstukjes iets waar jong en oud zich mee kon vermaken. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat kinderen vaak met blokken spelen en "speelgoed" als Duplo en Lego zo populair zijn. Het passen en meten van puzzelstukjes is hot. En toen men aankondigde een nieuwe Tetris te maken zat ik hier dus ook... totaal niet op te wachten. Want Tetris was voor mij iets voor de NES. Niet voor op die machtige PS4. Totdat ik meer en meer beelden kreeg te zien, de reviews zag en ineens Tetris Effect ergens op een website in mijn winkelwagentje zat.

En daar zat ik dan. Op de bank, controller in de hand, TV met HDR aan, Dolby geluid om mij heen en... wow! Wat werd ik weggeblazen door zoiets simpels als Tetris. De game heeft twee belangrijke aspecten. De eerste is dat het heel erg lekker speelt. De controls voelen goed aan en reageren ook zoals ze zouden moeten. Dat klinkt misschien logisch, maar bij een game als Red Dead Redemption 2 of Horizon: Zero Dawn is het wat minder vervelend als de besturing maar voor 95% optimaal is. Voor een game waarbij precisie en snelheid van belang zijn kan dat absoluut niet. En dat hadden de makers dik in orde.

Het tweede is waar de game echt straalt in mijn ogen; het visuele. Want de blokken blijven de blokken. Het puzzelelement blijft hetzelfde. En dus moet je iets anders doen om het aantrekkelijk te maken in 2018. Bijna elk level begint ingetogen. Het visuele en het audio technische gedeelte bouwt zich langzaam op tijdens het spelen naarmate je dichter bij het einde van het level komt. Het zweept je op, je raakt er van in een flow en dan begint het genieten pas echt goed. Neem alleen al dit onderstaande level:



Dat is toch geweldig? Althans, vind ik wel! En zo zijn er heel veel verschillende levels die allemaal andere muziek hebben en het visueel anders aanpakken. Het gevoel van deze game? Voor mij? Lumines! Dat is perfect wat het voor mij is. Alleen dan verticaal en met veel meer pracht en praal dan Lumines destijds kon. Deze game was voor mij een verrassing, een aangename verrassing en verdient het daarom, inclusief het speelplezier dat het bracht, om in de top 25 te staan. Misschien geen spektakel zoals DOOM of God of War, maar echt een toptitel.

[KillingRaptor]

Weer een game waar ik echt niets mee heb. Ik hou sowieso niet van puzzelgames en Tetris is daar geen uitzondering op. Maar ik begrijp zeker wel dat anderen hier van kunnen genieten.

[Apenheul]

Mooie toevoeging aan het lijstje, Tetris Effect en Tetris Effect Connected zijn echt kunst. Hoe de muziek opbouwt aan de hand van wat je doet brengt je echt in een flow-state die maar weinig games kunnen evenaren. Wat mij betreft de definitieve Tetris voor single-player, voor multiplayer vind ik Tetris 99 en Puyo Puyo Tetris sterker.

[Fing3r]

Tetris Effect moet ik ook altijd nog eens een keer gaan proberen, zoals zoveel games

The Witcher 3 is voor mij toch wel een game die hoog in mijn all time lijstje staat, zoals Niels ook noemt is de storytelling ontzettend goed en sleept je echt mee waarbij de keuzes die je maakt ook nog eens invloed hebben op de afloop van de vele quests.

Wat ik ook erg goed vind is dat als je de game op een wat moeilijkere stand speelt je ook echt gebruik moet gaan maken van de informatie die je verwerft over de verschillende monsters, welke oils, spells en tactieken je moet gebruiken om ze te kunnen verslaan.

En dan niet te vergeten de uitbreidingen die er nog bij zijn gekomen die de game ook echt verrijken, ik kijk dan ook erg uit naar de remake van deel één en het vervolg waar helaas nog niet zoveel over bekend is.

[arjen1981]

Nice! Ook helemaal fan van Tetris Effect. Goed dat deze langs komt en ben het helemaal met je eens Mike. Echt een toptitel. Ik heb deze ook best regelmatig in VR gespeeld voor de extra emersie.

En Mike heb je HUmanity al eens een poging gegeven? Er is een demo op de PS5 en volgens mij staat die nu ook nogsteeds in Game Pass.

[OldSchool]

Ik had deze niet verwacht. Maar hij misstaat zeker niet. Ik zeg het vaker, laatst ook nog in het 20 questions topic, het blijft knap hoe een in essentie simpel concept zich al die tijd relevant weet te houden. Ik ken geen andere game met een dermate simpel concept die dat ook heeft weten te doen.

Ik heb deze versie nooit gespeeld op de ps4, maar wel op de Oculus Quest. En inderdaad, de visuals, de muziek, het tilt alles naar een ander niveau.

Goede toevoeging Mike!

[kingoftherain]

Final Fantasy VII Remake



Release date: 10 april 2020
Ontwikkelaar: Square Enix
Genre: Action RPG

De remake die geen remake is. Nou ja, niet echt. Niet volledig. Het zal wel redelijk bekend zijn dat dit spel alleen het eerste gedeelte van het originele spel beslaat, wat zich in de stad Midgar afspeelt. Dat duurt in het origineel normaal gesproken iets van zes tot acht uur en is dus maar een fractie van het volledige spel. Speaking of which...



Final Fantasy VII was een hele belangrijke game. In Japan was de serie erg groot en in Amerika waren er ook behoorlijk wat fans (al waren er daar maar drie van de zes spellen uitgekomen), maar in Europa hadden veel mensen er niet of nauwelijks van gehoord. Het was zo'n enorm succes en cultureel fenomeen dat er jaren later om een remake werd gevraagd. Richting de release van de PlayStation 3 leek het dan eindelijk zo ver te zijn, want op 16 mei 2005 toonde Sony een technical demo van Final Fantasy VII op de E3. Helaas bleef het echter bij een demo en stond er dus geen remake in de planning. Tien jaar later werden de gebeden dan toch verhoord, want half juni 2015 werd er tijdens de E3 een heuse aankondigingstrailer van de remake getoond. Het dak ging eraf. De game waar zoveel mensen op hoopten zou dan eindelijk komen, al moesten ze nog bijna vijf jaar geduld hebben. En ging het eigenlijk wel het spel worden dat we wilden hebben? Eh, ja, nee en misschien?



Zo ging het vechtsysteem bijvoorbeeld behoorlijk op de schop. Waar de oude game nog gebruik maakte van Active Time Battle, ging het nu over op directe actie. Daar waren heel veel mensen het op tegen, waaronder ikzelf. Ja, sinds Final Fantasy XII ging de reeks een andere kant op qua gevechten, maar dit was een remake van Final Fantasy VII, dat hoorde gewoon trouw te zijn aan hoe het was. Dat het geheel over meerdere spellen uitgesmeerd zou worden wilde er ook niet bij iedereen in.



Toen er een demo uitkwam, moest ik toch bekennen dat het erg lekker speelde en dat ik enthousiast begon te worden. Tijdens gevechten kun je on-th-fly van karakter wisselen en ze spelen ook allemaal anders. Nou ja, allemaal? Het zijn er maar een paar natuurlijk. Grafisch zag het er perfect in orde uit. Zo waren de designs van de karakters ook echt mooi. Niet zo gek, want we waren ondertussen 23 jaar en drie PlayStation's verder, maar zelfs voor de PlayStation 4 zag het er extreem goed uit.



Een volledige playthrough duurt ergens tussen de dertig en veertig uur en dat is een heel verschil met de zes tot acht van het origineel. Dat betekent dat er een hoop nieuw materiaal is. Sommige scenes zijn wat uitgebreider, een aantal karakters worden wat meer uitgediept en er zijn een paar volledig nieuwe personages en bazen toegevoegd. Met name de extra stukken met Biggs, Wedge en Jessie vind ik erg leuk.



Net als bij het origineel is de muziek ook weer erg goed. Natuurlijk zitten er veel bewerkingen van de oude nummers tussen, maar ook wat nieuw werk. Zo uit mijn hoofd weet ik maar één nummer dat ik irritant vind. Due Recompense, als die voorbij komt, dan zet ik het geluid meteen zachter. Voor de rest is het weer top.



Als ik dan toch een smetje mag noemen, ik heb de titel nooit echt wat gevonden. Final Fantasy VII Remake klinkt namelijk alsof het het hele verhaal is, wat dus niet het geval is. Op de lange termijn snap ik het wel, want het vervolg heet Rebirth en daarna zal Renogwat komen. Oorspronkelijk zat ik te denken aan Reunion, totdat de remaster van Crisis Core uitkwam, dus het zal wel wat anders worden. Voorlopig zet ik mijn geld op Renew. Of Regen. Of Restore. Oh, en ik vind Roche een irritant karakter. Daar zou ik best zonder kunnen. Verder is dit gewoon een fantastisch spel.



In oktober 1997 zag ik een blad liggen met daarop Final Fantasy VII. Het zou de eerste game in de serie zijn die ook in Europa uit zou komen. Er was alleen één probleem. Het kwam uit op de PlayStation en die had ik niet. Mijn ouders wilden niet dat ik meer dan één console had. Als ik dit wilde doorzetten, dan betekende dat dat ik afscheid moest nemen van Secret Of Mana, Illusion Of Time, Super Mario All-Stars, Street Racer, Mickey Mania, Starwing, Killer Instinct en Super Street Fighter II. Met pijn in mijn hart heb ik een advertentie in De Particulier (de dinosaurussen hier zullen het nog wel kennen) gezet en heb ik het kort daarna verkocht. Er werd niet te lang getreurd, want de volgende dag heb ik een PlayStation gekocht, zodat ik een maand later Final Fantasy VII zou kunnen halen.



Op de dag van release ben ik in de grote pauze van school naar het winkelcentrum gefietst om een exemplaar op te pikken. Ik wist vantevoren al dat het spel uit drie schijven bestond, maar om de dikke jewel case van een heuse nieuwe Final Fantasy in mijn handen te hebben was toch wel erg gaaf. En dat voor maar 130 gulden. Dat was gewoon goedkoper dan de meeste Super Nintendo spellen. Super Street Fighter II had ik zelfs maar liefst 170 gulden voor betaald. Bizar gewoon.



De weken erna bestonden bijna alleen maar uit Final Fantasy VII. De nieuwe 3D stijl was in het begin even wennen, maar ik was gauw overstag. Final Fantasy VI had de eerste stap naar wat meer technologie al gezet, dus ook dat was bij de nieuwe game makkelijker te behappen. Het verhaal was erg tof en werd af en toe ook lekker bizar, daar hou ik wel van. Met uitzondering van Cait Sith vond ik alle karakters ook wel leuk en de muziek, oh de muziek. Nobuo Uematsu op z'n best. In 1998 heb ik de soundtrack bij een anime en video game merch winkeltje in Calella in Spanje gekocht. Geen seconde spijt van gehad. Wat dat betreft vind ik het erg gaaf dat je video game muziek op cd en zelfs vinyl kunt krijgen.

Tot slot, al 27 jaar is er de discussie Aerith of Tifa. Ik kan je zeggen dat ik altijd aanhanger ben geweest van kamp Aerith. Final Fantasy VII Remake heeft dat alleen maar bevestigd. Aerith all the way!

[KillingRaptor]

Deze was inderdaad zeer goed, heb er erg van genoten! En hier is het kamp Tifa.

[kingoftherain]

En hier is het kamp Tifa.

Ik vermoedde wel dat er zelfs hier een paar leden fout waren tijdens de remake, vandaar dat ik dat screenshot van Tifa er ook bij heb geplaatst.

[KillingRaptor]

Ik vermoedde wel dat er zelfs hier een paar leden fout waren tijdens de remake, vandaar dat ik dat screenshot van Tifa er ook bij heb geplaatst.

Er is nog altijd tijd om naar kamp Tifa te komen, kan je je fout alsnog rechtzetten.

[kingoftherain]

[kingoftherain]

Ik hou wel van puzzelspellen, maar Tetris is nooit echt aan mij besteed, terwijl ik het concept wel goed vind.

[OldSchool]

Crisis Core heb ik wel gespeeld op de psp, maar de ‘echte’ VII nog nooit. Wel heb ik toen alle heisa meegekregen omtrent de release. Je betaalde de volledige prijs voor slechts een deel van de game.

[Dynamike]

Jaaaa, ja. Jaja. J. A. Hier ben ik het wel mee eens. Als redelijk groot fan van FF7 op de PS1 keek ik destijds uit naar Remake maar was ook bang voor wat het ging worden. En toen ging ik het spelen. En wow... wat heb ik me vermaakt. De combat was zo rewarding om het te spelen, de muziek bij de battles, de setting en de intensiteit van de battles.. alles klopte gewoon. Het boeide mij ook helemaal niet of het nog leek op het origineel of niet. Het enige wat het wel gedaan heeft, is er voor gezorgd dat ik Rebirth tot op de dag van vandaag nog niet gespeeld heb en er ook niet echt behoefte aan heb. Heel vreemd. Ik vond het wel prima zo. Maar weet zeker dat ik het wel een keer ga doen. Goede toevoeging!