Het genre
Waarschijnlijk is een van de redenen dat ik moeite heb om meer gave games in het genre te vinden omdat het lastig te definiëren is. De een noemt het type spel wat ik zoek Strategic RPG's, de ander noemt het Tactical RPG's. Voor zo ver ik weet zijn de twee termen uitwisselbaar en niet helder gedefinieerd. De eigenschappen waar een game in mijn ogen aan moet voldoen zijn als volgt op te sommen:
- Je speelt op een 'grid', waarbij je jouw karakters kunt verplaatsen en de tegenstander zijn karakters ook kan verplaatsen;
- De hoofdmoot van de gameplay bestaat uit grote battles, vaak aan elkaar verbonden door een verhaallijn die tussen de battles door verteld wordt. Ik denk dat een game binnen het genre meestal zo'n 15 tot 40 levels beslaat, afhankelijk van hoe lang een battle duurt;
- De bewegingsruimte tussen de gevechten door is doorgaans zeer beperkt. Vaak kun je je karakters niet vrijuit laten bewegen, slechts via een menu naar diverse plaatsen zoals een shop om te upgraden of een bar om inlichtingen in te winnen et cetera;
- Je karakters worden door de game heen sterker door verdiende XP (vrij standaard in RPG's natuurlijk).
Enkele voorbeelden
Onderstaand enkele favorieten van het genre dat ik zelf erg waardeer. Omdat ik zelf al snel iets een spoiler vind zal ik niet al te diep op de games in gaan, slechts ter illustratie van wat ik in het genre waardeer.

Vandal Hearts (PS1, Saturn en Windows, Konami, 1996)
Een game die ik inmiddels een keer of drie, vier heb uitgespeeld en waarschijnlijk blijft het daar niet bij. Voor mij het schoolvoorbeeld (samen met Jeanne d'Arc) van hoe zo'n game in elkaar hoort te zitten. Erg fijne, voldoening gevende battles met genoeg variatie en uitdaging. Het verhaal is boeiend, maar neemt niet teveel tijd in beslag.

Jeanne d'Arc (PSP, Level 5, 2006)
Ooit eens aangeschaft op aanraden van MrSirius hier op het forum. Deze game gaat standaard mee op vakantie en wordt uren en uren bij het zwembad gespeeld. Ik vind het zeer vergelijkbaar met de omschrijving die ik van Vandal Hearts gaf. Als extra kun je levels diverse keren spelen om karakters te upgraden die je niet veel gebruikt hebt en zodoende wat achtergebleven zijn in de ontwikkeling. De variatie in de attacks die je aan karakters kunt toewijzen is enorm. Daarnaast kun je skills (ik weet de juiste benaming even niet meer) ook combineren tot nog betere skills door te combineren (2x de +50 HP 'skill' levert bijvoorbeeld de +100 HP skill op). By far mijn favoriete titel op de PSP.
Luminous Arc (Nintendo DS, Imageepoch / Atlus, 2007)
Ooit eens per toeval tegengekomen en aangeschaft en vorig jaar voor het eerst (uit)gespeeld. Erg leuke en vermakelijke game met vergelijkbare gameplay als bovenstaande titels. De gesprekken tussen de battles door zijn helaas wel erg aan de lange kant en gaan op een gegeven moment wel wat vervelen, maar de battles zelf zitten goed in elkaar en zijn leuk genoeg om de game tot een goed einde te brengen. Wel een hoog J-gehalte (als dat een term is en zo niet, bij deze wel). Het spel neemt zichzelf niet al te serieus en daar doet het goed aan. Daarnaast had het spel nog twee grote pluspunten (ja ach, best leuk, moet kunnen toch?):


Stella Deus: Gate to Eternity (PS2, Pinegrow / Atlus, 2004)
Inmiddels al wat jaartjes geleden dat ik deze voor het laatst gespeeld heb, maar wel een voorbeeld dat in dit rijtje past. Dit was, als ik het me goed herinner, een erg lastige titel en volgens mij is dat ook de reden dat ik hem nooit heb uitgespeeld. In de toekomst ga ik dit nog zeker een keer een serieuze kans geven.
Hoe het niet moet
Zoals bij elk genre heb je ook games die de plank volledig misslaan. Dit jaar heb ik Utawarerumono: Mask of Deception en Utawarerumono: Mask of Truth voor de PS4 aangeschaft, maar man, wat een ellende. Waarschijnlijk heb ik me niet goed genoeg ingelezen, maar deze titels verdienen het predicaat SRPG / TRPG eigenlijk niet eens. De 'gameplay' bestaat uit cut scenes van drie kwartier, gevolgd door een battle van 5 minuten op groep 3 niveau. Ik denk dat het meer onder het genre 'visual novel' o.i.d. valt, want dit noem ik geen video game. Ver weg van blijven als je op zoek bent naar vergelijkbare games als in de eerste lijst.
Een tweede serie die ik helemaal niets vind is Disgaea. Deze serie krijgt doorgaans een hoop lof, maar het doet me helemaal niets. Ik heb het zowel op de PS2 als PS3 geprobeerd, maar ze redden het bij lange na niet bij de eerder genoemde games. Geen idee wat hier men in ziet.
En nu?
Wat ik eigenlijk zoek zijn aanraders van andere forumbezoekers die ook van het genre houden en mij nog wat moois kunnen aanbevelen. Onderstaand nog een korte, alfabetische opsomming van games waar ik al van op de hoogte ben en dus niet genoemd hoeven worden:
Advance Wars: gaaf, maar net niet leuk genoeg.
Agarest Generations of War (PS3): mooie stijl, saaie battles. Echt een poging gegeven, maar de gameplay is het gewoon niet.
Banner Saga Trilogy (PS4): aangeschaft, nog in folie.
Divinity Original Sin II: past niet echt binnen het genre, maar speel ik tegenwoordig veel met vrienden online op de PS4. Geweldig.
Final Fantasy Tactics: kon ik niet echt inkomen.
Fire Emblem: moet ik ooit nog eens aan beginnen.
God Wars: Future Past (PS4): aangeschaft, nog in folie.
Growlanser: zie Langrisser.
Langrisser: vaak tegengekomen, wil ik ooit nog eens proberen. Als iemand hier op het forum wel eens games uit die franchise gespeeld heeft lees ik graag wat je er van vindt!
Suikoden Tactics: als groot liefhebber van Suikoden diverse keren geprobeerd, wil niet echt klikken.
Tactics Ogre: Let us Cling Together (SNES / PSP): aangeschaft voor de PSP, kon er ook niet echt in komen.
Vandal Hearts: Flames of Judgment (PS3): kwam ik toevallig door het schrijven van dit topic achter. Die ga ik zeker nog eens aanschaffen.
Vandal Hearts II (PS1): In bezit maar nog nooit uitgespeeld. Klikt minder dan de eerste.
X-Com series: Enemy Unknown aangeschaft voor de PS3, nog eens proberen.