Herkenbaar? Stoppen met verzamelen

[SpitseBaas]

Ik weet niet zeker of hier al een topic over is, maar ik ben erg benieuwd:

Hebben jullie ook wel eens het idee om te stoppen met verzamelen, (bijna) alles weg te doen en van al het geld andere leuke dingen te gaan doen?

Ik ben geen echte gamer maar meer een verzamelaar (volgens sommige hier een hoarder, maar ben het daar niet mee eens) dan een gamer. Ik doe niet veel met mijn collectie dan er naar kijken met wel enige vorm van voldoening en soms ook wat frustratie (is dit alles? Wat moet ik nog? Zoveel gespaard al maar waarom? Enz.). Frustratie heeft overigens niet de overhand. Een van de redenen dat ik de collectie heb en ben begonnen, is als een soort legacy voor mijn neefjes en eventueel later voor mijn kinderen (als die komen), maar anderzijds is dat ook prima te doen met mini consoles en emulators (vloeken in de kerk, sorry!) dus daarvoor hoef ik het niet te doen. Ik zoek ook geen complete collecties maar voor bijvoorbeeld de NGC heb ik de meeste titels op mijn wishlist. En dan staat het daar maar... Ondertussen wel duizenden euro's in de kast... Ik ga ze nooit allemaal spelen ook niet de ambitie... En dan snap ik wel "focus aanbrengen" en "spelen anders weg" en dat soort maatregelen maar toch bekruipt mij af en toe het gevoel:

"wat nou als ik (bijna) alles weg zou doen?" Dan hou ik tijd, ruimte en geld over (financiële prikkel is geen belangrijke) maar ben ik deze hobby en collectie kwijt.

Herkennen jullie dit?

Verstuurd vanaf mijn Pixel 3a XL met Tapatalk

[OldSchool]

Ik herken wel het verzamel aspect. PS2 heb ik de meeste games van, omdat je die vaak voor een euro (of nog minder) kunt oppikken. Ik zal zeker niet alle games spelen die ik heb, maar het verzamelen er van geeft mij ook al voldoening.

Het is wel zo dat ik graag game en dat ik mijn collectie uiteindelijk heb om te gebruiken. Ookal is het niet reeel dat ik ook alles zal kunnen gebruiken. Ik zal dan ook nooit alles weg doen. Ik ben sowieso niet iemand die makkelijk afstand doet. Ik heb ook mijn comic collector cards nog van toen ik een tiener was. Ik spaar ze niet meer, maar vindt het nog altijd leuk om er eens af en toe (1 x per 3 jaar...) door heen te bladeren. Ik hecht er dan nog altijd emotionele waarde aan.

Ik heb ook een zwak voor de techniek. Ik vindt het daarom leuk om alle soorten consoles en home computers te hebben. En dan ga ik op zoek naar proof of concept. Ik heb een Mattel Aquarius, maar vooral om te zien en te ervaren hoe het werkt. Ik koop dan een set, zorg dat ik het kan testen en dan kan het zomaar zijn dat hij een jaar (of langer) onaangeraakt ergens staat.

Daar staat tegenover dat ik wel op zoek ga naar redenen om iets te gebruiken. De Nintendo64 was mijn minst gebruikte console. Dan ga ik kijken of ik niet toch wat games kan vinden die me aanspreken. Dan sluit ik hem opnieuw aan en kan er dan uiteindelijk toch plezier aan beleven.

En als laatste is het toch mijn grote hobby en passie. En die wil ik ook graag delen. Daarom vind ik het leuk, zoals laatst met mijn verjaardag, om “flink uit te pakken” en de huiskamer om te toveren tot een “game walhalla”. Ik nodig dan mensen uit en wil de ervaring dan delen. Mensen kennis laten maken met een systeem dat ze nog niet kende, of een nieuwe aanwinst te showen. Dan voel ik me een gastheer en kan ik er van genieten als anderen genieten van mijn collectie.

Het wordt wellicht een lang en uitgebreid verhaal, nog maar half on topic. Doel van het verhaal is dat ik zeker een verzamelaar/hoarder ben en ik weet dat ik een goedkope titel zal oppikken als ik hem nog niet heb, ook als ik al weet dat ik hem nooit zal spelen. Ik geniet op verschillende manier van mij collectie: zelf spelen, samen spelen, anderen kennis laten maken, nieuwe consoles ervaren. Hierdoor kan ik me niet voorstellen dat ik er ooit voor zal kiezen de collectie (bijna) helemaal weg te doen.

[Apenheul]

Ik denk dat dit voor de meesten herkenbaar is, de korte versie van mijn advies zou zijn om nooit overhaaste beslissingen te nemen (dat geldt overigens voor bijna alles). Misschien is het een namelijk een incidentele emotie.

We hebben er ook een podcastaflevering over opgenomen maar dat is zo lang geleden dat ik niet meer weet hoe we dat topic behandeld hebben.

[Swey]

In die zin zit ik er nog een beetje middenin. Heb dan wel net een lading switch games aangeschaft die goed zijn voor twee jaar gamen. Maar ik game tegenwoordig meer. Ik maak er echt tijd voor vrij en geniet er heel erg van sinds ik dat ben gaan doen. Daarnaast is mijn collectie nu nog behapbaar, ik heb geen 1000 games ofzo. Verder beschouw ik mijn collectie als iets voor de komende jaren/toekomst, ook als mijn kind oud genoeg is. Lijkt mij fantastisch om samen te gamen. ik doe ook nog weleens wat weg. Sommige dingen heb ik echt nog uit nostalgie zoals mijn oude Gameboy, game and watch en GBA zonder back/front light. Die zal ik ook nooit wegdoen, ze krijgen in de toekomstige gameroom een plekje als tentoonstelling voor het verloop van de Nintendo handhelds.

[Ribbelchips]

Zeker herkenbaar en voor mij ook erg actueel. Als ik kijk naar mijn boxed SNES games dan wordt ik daar oprecht blij van, maar spelen doe ik ze eigenlijk niet. Ze staan mooi in de kast. Achter een deurtje zodat ze niet verkleuren. Al jaren. Een paar keer per jaar komt er een titel bij. Laatst nog heb ik Pop 'n Twinbee toegevoegd, een schmup die ik vroeger veel huurde. Toen ik het pakketje opende heb ik de handleiding even doorgebladerd en de tekst achterop het doosje gelezen. Daarna heb ik het doosje in een boxprotector gedaan en in de kast gezet. Als ik zin hem om hem te spelen dat slinger ik de SNES mini aan. En zo heb ik nog een stuk of 6 systemen waar ik actief voor verzamel en daarnaast ook nog een Switch, PS4 en Xbone One.

Eigenlijk behoorlijk idioot als je er goed over nadenkt. Sommige mensen hebben reizen als hobby en geven al hun geld uit aan stedentrips of om een paar weken door Thailand of Australië te trekken. Anderen sparen jarenlang voor die ene droomauto en daar rijden ze dan trots in rond en poetsen hem elke week op de oprit mooi op. Ik koop jaarlijks voor honderden euro's aan complete games in een zo mooi mogelijke staat om ze vervolgens in een kast te zetten en er niet of nauwelijks mee te spelen. Ik heb nota bene een SNES, NES en Megadrive mini en daar kan ik alles op zetten wat ik wil spelen, maar toch geeft het me niet de voldoening die de zoektocht naar en de aanschaf van een complete klassieker me geeft. Nu ik dit zo hardop uitspreek (nouja, tik) dan zie ik pas echt hoe idioot het eigenlijk echt is...

Ik denk serieus dat ik op korte termijn ook wat ga inkrimpen. Die SNES games en enkele GameCube toppers zijn me echt heilig, maar ik heb ook flink wat impulsieve aankopen voor allerlei systemen liggen die ik eigenlijk niet eens (meer) leuk vind om te spelen, maar die relatief goedkoop waren of die hoog stonden in andermans top zoveel lijstjes en die ik dan wilde checken...

[toejam]

In essentie is dit topic al wel vaker voorbij gekomen, de meest recente is de waanzin van het verzamelen.

Aan mijn reactie daar kan ik wel toevoegen dat ik een bepaalde verzameldrang heb. Ik heb al meer gamegerelateerde collecties gehad, Commodore 64 of PC games maar ook Magic the Gathering-kaarten, fantasyboeken, DVD's en Garfield spullen. En dat gaat bij mij vanzelf maar wel altijd net wat verder dan het gebruiksdoel van het object. Magic was ik ook altijd bezig met full sets waar 80% crap van is, DVD's had ik na een maand ook al meer dan ik in een jaar kon kijken en Garfield is buiten de strips om alleen maar prullaria. Het verzamelaspect voor mij, in combinatie met de factoren die je zelf al noemt, tijd, ruimte en geld, is dan ook voldoende. Ik vind het leuk en ontspannend om met games bezig te zijn, heb er geld zat voor en kan nog steeds alles in de gameroom kwijt. En ik speel ook best wat games, maar zelden met het doel ze uit te spelen. Dat interesseert me echt helemaal niks. Dus ik weet van mezelf ook dat als ik dit weg doe, ik vanzelf weer wat anders vind om te gaan verzamelen.

[SpitseBaas]

Allereerst allen dank voor de reacties. Ik heb verschillende inzichten verkregen en ben het met allen eens (in meer of mindere mate).

Ik moet er nog even goed over nadenken, maar ik denk dat ik naar mezelf eerlijk moet gaan zijn. Er zijn gewoon collecties in mijn bezit waar ik nooit wat mee ga doen en wat in de loop der jaren uit de hand is gelopen. Een voorbeeld hiervan is mijn PSP-collectie. Die staat bol met mooie en af en toe (ietwat) exclusieve titels, maar ik zal hier nooit wat mee doen. Deze heb ik puur voor de heb.

Ik ga er goed over nadenken wat ik bijvoorbeeld met deze collectie ga doen. Houden (ligt niet perse in de weg) of weg doen (focus op andere collecties?)



Verstuurd vanaf mijn Pixel 3a XL met Tapatalk

[marxkemp]

Eens wat ik zo lees in beide topics en herkenbaar.
Even een voorbeeldje: Castlevania Legacy ga ik nooit spelen, maar ik zou ook niet weten wat ik er voor moet vragen. Ik heb helemaal niks met Castlevania!
Wat ik met de centjes zou doen is exact als OldSchool, daar zit wel de fun: Het ontdekken van een systeem, zijn historie en game achtergronden.

[HeatherGrace]

Ik herken het van een aantal jaren geleden. Toen had ik even een, laten we zeggen "minder leuke periode". Toen had ik ook zo'n idee van: waarom heb ik dit? Het neemt plek in. Ik wordt er onrustig van. Wat is het nut er van?

Ik heb sinds die tijd een aantal dingen veranderd aan de manier waarop ik verzamel. Sowieso ben ik nóg gerichter gaan verzamelen--al zijn er over de jaren er ook weet meer subjecten bij gekomen.
"Minderen" is nog steeds de perfecte manier om dit soort gevoelens weg te kunnen zetten, denk ik. Voor ik iets koop bedenk ik waar ik het kwijt wil. Als ik dat niet voor mezelf kan inbeelden, mag ik het van mezelf niet aanschaffen bijvoorbeeld.
Daarnaast probeer ik uitverkoopjes enzo los te laten.
"Maar wat als ie nooit meer in de uitverkoop komt?!"
"Oh jawel."

Bij kringloops ben ik ook langzaam gestopt met alles opkopen. Ik kwam laatst nog een leuke PSX game tegen... G-Police ofzo. Maar, denk ik dan, hij past niet meer op de plank... Meh, laat dan maar.
Is een "reflex" dat je moet ontwikkelen.

Niet meer hebben dan je hebben kan. Eens flink de bezem door je collectie halen zou hem mooier kunnen maken. Maar "alles" weg zou ik niet voor kiezen als je er nog steeds plezier uit haalt.
Ik word zelf blij van herinneringen die aan objecten in mijn collectie vast zitten, een mooie historie of misschien zijn ze "gewoon mooi". Het hoeft niet altijd een maatschappelijk nut te hebben.

[Mark]

Als je alles weg doet hou je inderdaad, zoals je aangeeft, tijd, geld en ruimte over. En dan? Heb je een beter alternatief voor waar je meer waarde aan hecht? Dan moet je voor jezelf de afweging maken wat belangrijker is.

Het gevoel dat de hobby onzinnig is zal ons allemaal wel eens bekruipen denk ik. Een hobby hoeft helemaal niet zinnig te zijn in de meest directe zin van het woord. Het zorgt bij mij voor afleiding en ontspanning, dan is het toch al zinnig genoeg?

Kijk eens om je heen naar hoe anderen hun vrije tijd indelen. In mijn omgeving kijkt men veel naar series of voetbal op de televisie. Is dat zinnig? Voor mij is het antwoord simpel: net zo zinnig als onze hobby. Het is tijdverdrijf, entertainment. Niets meer dan dat. Blijf het doen zo lang je er plezier aan beleeft.

[jukujosuki]

Het verzamelen puur om te verzamelen ben ik al een tijd mee gestopt. Het blijft uiteindelijk een massaproduct van plastic/karton.

Veel dure PS2 JRPG zijn nu remasters van op PS4. Dus ik vind het steeds moeilijker om de dure aanschafprijs te rechtvaardigen. Nostalgie is leuk maar het word al heel snel OCD.

Dan zijn er nog scalpers en sommige handelaren die kunstmatig de prijs hoog houden. Een fair price op marktplaats word ook steeds moeilijker. Uiteindelijk is het de hoofdpijn mij niet waard.

Ik verzamel nu alleen spellen die echt leuk waren. Voornamelijk GameCube. Een SNES CIB verzameling lijkt mij geweldig leuk maar voor mij veels te duur.

Ik koop ook alleen iets als het waardevast is. Niet als investering maar als ik ooit geld nodig heb dat ik niet alles met verlies hoef te verkopen. Ik zie de toekomst toch wel grimmig in wat betreft de economie.

[segatarian]

De lol van het hoarden is er wel af.
Ik koop steeds minder en vond het juist leuk om sets te kopen en items in m'n kast te zetten die ik nog miste.
Dingen per stuk kopen is bijna nooit een optie.
Het staat nu een beetje on hold.

Nu 2 jaar verder, overweeg ik ook steeds vaker het koren van t kaf te scheiden, maar blijft moeilijk.
Wie weet is over een paar jaar wel juist weer veel te vinden als de retro gekte instort en kan ik zo alsnog een complete pal collectie krijgen.

Eindeloze twijfel dus.
80 procent speel ik niet, maar zitten games bij die je niet snel opnieuw tegen komt.
Zo heb ik nu nog spijt van de verkoop van wat ongewenste games voor de Saturn, die ik nu niet tegenkom of achterlijk duur zijn

[Tom]

Goede tips lees ik al.

Niets hoeft, alles kan. Als jij meer plezier gaat halen uit andere zaken in het leven dan zou ik vooral daar voor gaan.

Je kan uitdunnen en niet alles tegelijk weg proberen te doen.
Zo heb ik al een tijd terug gekozen om N64 boxed consoles en games weg te doen aan iemand hier op het forum. Het nam veel plek in en ik deed er niets meer mee. Ik heb er geen moment meer aan gedacht tot nu.

Dat is meestal een goed teken. Zo zou je het voor jezelf eens kunnen testen.

Mijn Snes games heb ik laatst weer eens gezien in de kast. Een jaar lang niet gezien.
Die games hou ik wrl omdat het mijn eigen games zijn uit mijn jeugd en de titels die ik later gekovht heb ik wel een toegevoegde waarde vind hebben. Hrt is daardoor overzichtelijk en duidelijk vor mij.

Nes, Snes, GameBoy en GBA heb ik voor mij de mooiste games van. En nog een paar N64 titels die ik ook nog heb van mijn jeugd, we worden weer een dagje ouder he

Zo denk ik dat je zelf kan gaan kijken hoe je per console je collectie wat kan gaan uitdunnen. Daar wordt het alleen maar beter van

[Ok Impala!]

Ik kocht altijd alleen games die ik wilde spelen. Aangezien dat als kind bij de Gameboy begon heb ik door de jaren heen een aardige collectie opgebouwd. Ik merkte dat ik ongelukkig werd van al die oude games in dozen die ik toch nooit meer speelde en veel sneller kon aanzwengelen met een emulator. Daarom heb ik de meeste games verkocht en alleen een paar games gehouden waar ik een nostalgische gevoelens bij heb en een paar games die zoveel belachelijk zeldzaam bleken te zijn geworden dat ik er geen eerlijke prijs voor kan krijgen zonder bestormd te worden door allerlei opkopers. Dan bewaar ik ze maar om er ooit iemand heel blij mee te kunnen maken die het echt waardeert.

Als het internet met emulators nou niet was verschenen, dan weet ik zeker dat al mijn games angstvallig gehouden had. Het idee dat ik een game nooit meer zou kunnen spelen was voor mij lang de reden om er zeer zuinig op te zijn. Ik ben duidelijk meer een gamer dan een verzamelaar.

[Kennie]

Ik denk het het voor iedereen herkenbaar is en voor mij ook. Als je van binnen voelt dat je er geen plezier, voldoening, energie of goed gevoel van krijgt lijkt het me tijd om te gaan overwegen om dingen weg te doen die wel weg kunnen.

Je kan altijd weer dingen terugkopen wanneer je er spijt van krijgt, maar als je er goed over nadenkt zal dat maar een fractie zijn van de dingen die je weg doet. Iedereen wordt ouder en krijgt andere prioriteiten. De wereld van (retro)gaming is fascinerend voor mij, maar er is zoveel meer dan alleen maar het sparen van titels van diverse systemen. (Ik bedoel dan websites, communities zoals deze, Youtube videos en bijeenkomsten) Dat je je nog steeds met (retro)gaming kan bezighouden zonder titels te verzamelen.

Persoonlijk ben ik van meer dan 300 titels van diverse systemen teruggegaan naar ongeveer 100, zo'n beetje de titels uit mijn jeugd. Ik heb er geen spijt van, als ik het spel wil spelen dat ik verkocht heb kan ik het zo spelen via emulatie of in geval van 8 of 16 bit Sega games met mijn Mega SG en SD. Ik heb ook nog veel meer hobby's die geld kosten en waar ik ook veel plezier aan beleef. Die had ik ook al voordat ik in 2004 een Ebay account aanmaakte en voor echt heel weinig geld PAL Megadrive games kon kopen.

Op je profiel lees ik dat je nu 34 bent en bij mij kwam het ook rond die leeftijd (ben nu 40). Geld was toen ook welkom, maar geen absolute bittere noodzaak. Nu koop ik nog steeds af en toe wat, maar niet te veel. Ik wil nog steeds een keer een SD kaart mod voor mijn Saturn (laten) maken bijvoorbeeld en ook nog steeds een apparaat a la de Framemeister of OSSC op het oog om het beste beeld uit die retro consoles te krijgen op een TV met HDMI aansluiting. Heb ook nog steeds een mod chip liggen die in mijn Japanse Saturn moet, maar zoals altijd heb ik te veel hobby's en te weinig tijd...

[toejam]

Kleine toevoeging; wat ik wel eens in de zoveel tijd doe is een stuk van de collectie bij de hand nemen en gewoon eens evalueren waarom ik het heb. Heel veel games die ik uit setjes gehaald heb voor weinig zijn ook weinig waard in die zin dat het spellen zijn waar ik helemaal niks mee heb. Dan pak ik zo'n regenachtige verloren zondagmiddag en ga ik bijvoorbeeld de Mega Drive games allemaal langs. Dat is meteen even een check of ik wel up to date ben of ergens een administratieve fout heb begaan en ik heb alle games weer eens in handen. Een groot deel kan ik meteen weer terug zetten omdat het gewoon toffe games zijn, maar er zit altijd wel zo'n plukje tussen waarvan ik me afvraag of die nou wel zo goed zijn of waarvan ik me eigenlijk niet zo bewust was dat ze er stonden. En dan speel ik die even. Soms heel lang, dan heb ik een geslaagde middag met een leuke game gehad. Soms niet, dan heb ik in elk geval weer een stukje onkruid uit de collectie gewied.

[arjen1981]

Kleine toevoeging; wat ik wel eens in de zoveel tijd doe is een stuk van de collectie bij de hand nemen en gewoon eens evalueren waarom ik het heb. Heel veel games die ik uit setjes gehaald heb voor weinig zijn ook weinig waard in die zin dat het spellen zijn waar ik helemaal niks mee heb. Dan pak ik zo'n regenachtige verloren zondagmiddag en ga ik bijvoorbeeld de Mega Drive games allemaal langs. Dat is meteen even een check of ik wel up to date ben of ergens een administratieve fout heb begaan en ik heb alle games weer eens in handen. Een groot deel kan ik meteen weer terug zetten omdat het gewoon toffe games zijn, maar er zit altijd wel zo'n plukje tussen waarvan ik me afvraag of die nou wel zo goed zijn of waarvan ik me eigenlijk niet zo bewust was dat ze er stonden. En dan speel ik die even. Soms heel lang, dan heb ik een geslaagde middag met een leuke game gehad. Soms niet, dan heb ik in elk geval weer een stukje onkruid uit de collectie gewied.

Heel herkenbaar. Daarnaast doe ik ook hetzelfde met lotjes. Toch alles even spelen om goed te kunnen beoordelen wat ik wel en niet in de collectie stop!

[Robb]

Ik ben verre van een echte verzamelaar, maar heb door de jaren heen wel een leuke bescheiden verzameling opgebouwd. Nu wil ik dit eigenlijk binnenkort zo goed als allemaal gaan verkopen, omdat ik nog echt wel veel game maar uitsluitend op actuele systemen.

Daarom deze week eens begonnen mijn oude spul van zolder te halen om het eens schoon te maken en te testen of het nog werkt. En dan sluit je die (in dit geval) GameCube aan en start je Super Mario Sunshine op en dan... bekruipt je toch weer het gevoel dat je dit eigenlijk helemaal niet weg wil doen.

Het is echt pure nostalgie; een psychologische impuls en ik kan prima rationaliseren dat ik dit allemaal helemaal niet nodig heb en dat ik 'later' mijn kinderen ook prima kennis kan laten maken met retro games dmv mini-consoles e.d. Maar toch.

Ik denk dat ik uiteindelijk toch de boel maar ga verkopen omdat ik - in tegenstelling tot een hoop mensen hier - zoals gezegd helemaal geen verzamelaar ben, maar het gaat toch ook wel een heel mini klein beetje pijn in mijn hart doen. Nostalgia is a bitch.

[segatarian]

Jullie hebben wel gelijk om de games te houden die je leuk vind.

Maar vind het nog steeds wel een kick geven om een alsmaar groter wordende rij games van een systeem of merk te zien.


Ik ben stiekem al een paar jaar aan t dubben tussen doorzetten of saneren.
Merk wel dat aankoop en verkoop al lang op een laag pitje staat.
Vraag me soms ook af of in de huidige markt de mindere games nog verkoopbaar zijn, is de retro markt nog steeds zo groot? Of kan ik beter maar haast gaan maken met saneren?

[koekiemonster]

Volgens mij zijn dit ook fases. Ik zit nu op het punt om de bezem er weer keihard door heen te halen. Volgens mij is dat punt bereikt als je collectie niet perse meer genot brengt, maar alleen maar ruimte in beslag neemt.

Zo dacht ik vanmorgen:”Als ik eens 100 PSVita games verkoop, dan is de collectie wat overzichtelijker”.

Meestal is zoiets wel een start van een flinke cleanup.

Mooie afweging is ook: als ik ga verhuizen ben ik dan blij om alles in te pakken en mee te nemen?

[Kunstschilder1987]

Volgens mij zijn dit ook fases. Ik zit nu op het punt om de bezem er weer keihard door heen te halen. Volgens mij is dat punt bereikt als je collectie niet perse meer genot brengt, maar alleen maar ruimte in beslag neemt.

Zo dacht ik vanmorgen:”Als ik eens 100 PSVita games verkoop, dan is de collectie wat overzichtelijker”.

Meestal is zoiets wel een start van een flinke cleanup.

Mooie afweging is ook: als ik ga verhuizen ben ik dan blij om alles in te pakken en mee te nemen?

mocht je 'slain' voor de vita van de hand willen doen hoor ik het graag :D haha.
Ik ben zelf eigenlijk klaar met het verzamelen van fysieke games merk ik. Ik heb voor de systemen die ik heb wat ik wil hebben en zie mezelf niet gauw meer aan een ander systeem beginnen (de volgende generatie wacht ik altijd een paar jaar mee, dus dat zien we tegen die tijd wel). Natuurlijk pak ik nog een enkele game mee als ik iets tegenkom (bv voor de xb1 wel de la mulana hidden treasure edition pre-order gezet), maar ik ben nu hééél kieskeurig.

Het besef dat ik nu al meer games heb dan ik een leven lang kan spelen, zelfs ervan uitgaande dat ik altijd plezier in gamen blijf houden zolang ik leef heeft dat gevoel wel erg versterkt. Ik verzamel namelijk niet om te verzamelen.... ik game gewoon heel graag en heb dan vervolgens een fijn gevoel met heel veel keus in huis...

Ik heb dus wel alleen maar games die ik écht wil spelen gekocht, daarom zal ik alleen games verkopen die tóch tegenvallen of die ik heb uitgespeeld en niet nog een keer zal spelen (degene die ik wel misschien nog eens speel hou ik in de collectie).

Ik wacht wel altijd tot ik een stapeltje games heb met verkopen, dus die gedachte die dan opeens binnen schiet snap ik héél goed. Pas wanneer ik die gedachte heb gaat t stapeltje in de verkoop...

Ik heb wel altijd grenzen met verzamelen. Een volle map (ik haal ze altijd uit de doosjes) of een volle shelf zijn goede voorbeelden ervan. Dat weerhoudt me er echt van om games te kopen die ik niet wil spelen en alleen leuk om te hebben zijn. als ik dan toch nog een game wil dwing ik mezelf te koop te zetten voor ik verder ga.

Maar god het blijft een vreemde hobby met eb en vloed he, er zijn momenten dat je het liefste alles wil hebben, en er zijn momenten dat je het liefst alles tegelijk de deur uitdoet of iig een heel groot deel...

[koekiemonster]

Ik heb Slain idd

[Kunstschilder1987]

Ik heb Slain idd

Mocht je besluiten om die van de hand te doen, dan hou ik me graag aanbevolen

[Ribbelchips]

Ik heb ook veel weggedaan de afgelopen maanden. Ik moet zeggen dat ik het nog niet echt heb gemist. Een jaar of 10 geleden heb ik lukraak games en consoles verkocht waar ik later spijt van heb gehad. 80% daarvan heb ik in de afgelopen jaren terug gekocht. En voor een stuk meer dan dat ik er destijds voor gevangen had. En sommige games zoals Lufia bigbox en Final Fight voor de SNES zijn me inmiddels te duur geworden om nog toe te voegen.

Ik ben nu een stuk voorzichtiger te werk gegaan en heb alleen consoles verkocht waar ik niet zoveel mee heb en eigenlijk ook nooit op speelde. Ik heb afscheid genomen van de Nintendo 64, Nintendo Wii, Sega Saturn, Nintendo DS, Nintendo 3DS en flink wat Sega Megadrive titels. Van de laatste heb ik de console nog wel gehouden met wat titels die me echt aan het hart gaan, maar met de mini nu onder de TV kan ik me voorstellen dat dat op den duur ook nog weg gaat.

Ik verzamel nu nog actief voor de Sega Master System en de GameCube. Dat zijn naast de current gen systemen ook de consoles waar ik nog echt mee speel en waar ik nog een wishlist voor heb. Ik vind het gewoon leuk om webshops, markten en marktplaats door te spitten om een leuke game te vinden voor een prijs die lager ligt dan de ebaylistings. Ik denk dat ik dat altijd wel zal houden, maar wat ik nu heb verkocht komt er ook niet meer in. Zo'n N64 of Saturn vond ik leuk om eens te checken, maar ik heb daar verder als kind nooit mee gespeeld, dus heb er verder niet zoveel mee. Verder heb ik nog staan;

- Philips Videopac G7000. Puur als aankleding van mijn 'mancave'. Nog nooit op gespeeld. Gewoon een leuk ding om te zien.
- Philips CDi 470. Hier wil ik al tijden wat games bij kopen, maar dat is er nog nooit van gekomen. Heb alleen encylcopedie.
- Game Boy (de eerste, 'baksteen'). Hier heb ik een stuk of 10 games bij waar ik af en toe mee speel en 1x per jaar iets voor koop.
- Sony Playstation 1. Gekocht bij een kringloop op vakantie om maar niet met legen handen de deur uit te gaan. Later drie games bij gekocht. Een paar dagen met Theme Hospital en C&C Red Alert gespeeld. Heb ik alleen nog omdat het toch niks opbrengt...
- Sony Playstation 2. Ik kocht op een rommelmarkt ooit een YS game. Daar heb ik deze PSTwo (met GTA San Andreas) bij gekocht om te kunnen spelen. Nooit gedaan. Staat er ook alleen nog om dezelfde reden als de PS1.
Back in the days had ik wel een PS2, maar die heb ik bij de vorige ronde weggedaan met een flinke JRPG verzameling.
- Sony Playstation 3. De vorige generatie nieuw gekocht. Met flink wat toffe games. Speel er niet veel meer op en staat nu op zolder.
- Sony Playstation Vita. Tof ding waar ik flink wat digitale games voor heb en maar 2 fysieke. Gaat zo af en toe nog aan. CivRev 2 moet ik altijd nog eens kopen voor de Vita.
- Microsoft Xbox. Ooit van Koekiemonster gekocht. Al zeker vijf jaar niet op gespeeld, maar vanwege PGR2 gaat ie niet weg.
- Microsoft Xbox 360 Elite. Was de vorige generatie mijn main console. Afgelopen weekend Beatiful Katamari en Guitar Hero II nog op gespeeld
- Nintendo NES. Hier heb ik een stuk of 12 games bij waar ik vroeger veel mee speelde. Wil ooit de carts van Zelda 1, Metroid en Mega Man 2 nog toevoegen. Geen prioriteit
- Nintendo SNES. Heb ik een stuk of 20 persoonlijke favoriete CIBs bij. Nog een bescheiden wishlist, maar alleen als ik ze voor een mooi prijsje kan kopen.
- Nintendo Wii. Heb de console met een stuk of 20 games verkocht. Heb nog 10 games als Fire Emblem, Punch Out, Zelda en de Galaxy's gehouden om op Wii U te kunnen spelen.
- Nintendo Wii U. Staat nog vaak aan voor Pikmin 3 en co-op Mario 3d World. De op Switch heruitgegeven games inmiddels weggedaan met wat spul als Project Zero en Bayonetta double pack dat ik eigenlijk nooit speelde. Wil Starfox en Paper Mario Color Splash nog wel echt eens spelen.

[Gebruikersnaam]

Zelf heb ik niet echt een supergrote verzameling aan games, ik heb zelfs het afgelopen jaar helemaal nog niets gekocht om toe te voegen. Toch zou ik het lastig vinden om een bepaalde console (of games ervan) te verkopen.

Als ik kijk naar welke consoles ik het meest speel zijn het vooral de Nes en de Ps2. Snes vind ik uiteraard ook leuk, maar als ik iets ga spelen is het vaak de Nes i.p.v de Snes. Van de oldschool consoles (dan tel ik de Ps2 dus niet) heb ik ook de meeste games voor de Nes.

Ik heb ook al jaren bijvoorbeeld mijn Mastersystem niet gespeeld, en de megadrive ook al maanden niet (alleen even een paar dagen toen ik Castlevania ervoor gekocht had)

Toch zou ik het lastig vinden om het maar gewoon te verkopen. Voor het geld zou het niet hoeven, omdat mijn verzameling van Master en Megadrive games niet bepaald groot is. Dan merk je van een paar 100 euro helemaal niets.

Het zou anders zijn als het echt om duizenden euro's ging bijvoorbeeld.

Spijt van de retro-aankopen heb ik nooit gehad, alles wat hier staat heb ik op gespeeld. Enkel spijt van toen mijn impuls-aankopen van vele Ps2 games die ik nooit speel.