Welke games speel je momenteel?

[RobertKR]

Ook beide VF3 versies zitten er in trouwens. Ze staan naast elkaar.

Erg tof en heb ze beide back to back uitgespeeld. In 3TB verloor ik van de final boss, in vanilla won ik.

Ja ik ben geneigd te zeggen dat ik 3TB beter vind. Er zijn geen laadtijden in de coin op, en dan flowed die 3 on 3 best wel goed en is iedere ronde een ander gevecht. Power Edition vind ik eigenlijk ook beter. Je hebt in BotE wel de hele toffe beginner track background (die futuristische dome met watervallen enzo), maar Power Edition heeft de extra mash up course, en de Hornet Car. Het enige voordeel dat ik kan spotten is die mooiere background in Beginner. Het is wel als fietsen, Beginner en Advanced heb ik alweer gewonnen. Even dat schakelen en driften weer door krijgen na een jaar pauze.

[arjen1981]

Ik ben erg blij ook dat de titel goed wordt ontvangen:

https://www.eurogamer.net/like-a-dragon ... t-on-steam

Deze titel is nog nicher dan de main games. het is een nog vreemdere spin off. maar dat is toch wat een grotere groep helemaal oke lijkt te vinden. de user rating op steam is op dit moment: erg positief.

Jou post triggerde mij ook om deze even te delen:

https://x.com/KFC_Gabriel/status/1893763368135061923

wow

[Arnold]

Ben momenteel bezig met Bowser’s fury op de Nintendo Switch. Erg leuk, maar ik blijf moeite houden met de camerapositie in 3d games. Gelukkig krijg ik met sommige stukje hulp van mijn zoon.

Hebben meer mensen last met het inschatten van diepte/afstanden dan n het draaien van het beeld in de juiste positie bij 3d games?

[Swey]

Na een lange afwezigheid op het forum nu met de Gameboy draft toch weer even inchecken. Ik heb weinig gespeeld sinds december, ik was een zwaar examen voor mijn PhD aan het voorbereiden en dat heeft letterlijk maanden geduurd. Wel gehaald gelukkig. Heb een aantal games geprobeerd maar niets bleef hangen. Wat nu wel is blijven hangen is Ender Lilies , met de nieuwe Ender Magnolia besloten deel 1 toch eens te proberen. Voor mij een zeer pittige metroidvania op het niveau van Hollow Knight( misschien zijn de gewone MOB’s zelfs wel moeilijker) en als afleiding tussendoor op de oude Vita speel ik 999. Een toffe visual novel/puzzle game die ik boven verwachting cool vindt

[Shenglong83]

Ik ben begonnen aan Final Fantasy IV, als onderdeel van de Pixel Remaster collectie.



Ik had deze game door de jaren heen op verschillende consoles, ik ben er al 2 of 3 keer eerder aan begonnen, maar ik heb hem nooit uitgespeeld.

Met andere woorden, dit is er eentje van de echte backlog: een spel dat ik al ruim 20 jaar wil uitspelen.
Hoog tijd!

[kingoftherain]

Gisteravond Ori And The Blind Forest weer eens opgestart. Ik was er al eens aan begonnen, maar nooit ver mee gekomen. Nu dan ook gewoon weer vanaf het begin gespeeld, ook omdat ik die intro wel mooi vind.

[kingoftherain]

Ik ben begonnen aan Final Fantasy IV, als onderdeel van de Pixel Remaster collectie.



Ik had deze game door de jaren heen op verschillende consoles, ik ben er al 2 of 3 keer eerder aan begonnen, maar ik heb hem nooit uitgespeeld.

Met andere woorden, dit is er eentje van de echte backlog: een spel dat ik al ruim 20 jaar wil uitspelen.
Hoog tijd!

Nice, dat was de allereerste Final Fantasy game die ik ooit speelde, al was het de versimpelde Super Nintendo versie. Deze zal gewoon als het origineel zijn, moeilijker en met alle abilities intact. Veel plezier!

[Mark]

Ben momenteel bezig met Bowser’s fury op de Nintendo Switch. Erg leuk, maar ik blijf moeite houden met de camerapositie in 3d games. Gelukkig krijg ik met sommige stukje hulp van mijn zoon.

Hebben meer mensen last met het inschatten van diepte/afstanden dan n het draaien van het beeld in de juiste positie bij 3d games?

Ja, de camera in 3D-games is nogal een dingetje. Er zijn er maar weinig die het echt goed voor elkaar krijgen. Ik heb 3D-platformers ook nooit echt gewaardeerd, mede door die reden. Ik snap ook niet waarom we niet gewoon bij 2D platformers zijn gebleven, dat leent zich er veel beter voor.

Ik moet er ook wel bij zeggen dat ik enorm last heb van motion sickness. Ik vermoed dat dat ook één van de redenen is dat ik altijd een beetje in het retro ben blijven hangen. Ik ben van 1992, dus toen ik jong was kwamen de 3D games net op (en die hebben de tand des tijds vaak echt niet overleefd). Ik bleef op de SNES spelen, terwijl de rest al lang en breed over was naar de N64 en PS1. Gisterenavond heb ik MediEvil eens in de PS1 gestopt (titel die ik al 10 jaar had maar nog nooit had gespeeld), mijn hemel. In level 3 maar uitgezet want het zweet brak me uit.

Tegenwoordig zijn er wel games die de camera goed onder controle hebben. Red Dead Redemption 2, GTA 5, Ghost of Tushima zijn voorbeelden van 3D games die ik zonder problemen (meerdere keren) heb uitgespeeld. Hogwarts Legacy daarentegen, 1x uitgespeeld maar langer dan een uur achter elkaar kon ik dat niet spelen.

[toejam]

Klein stukje Tiny Tina gespeeld gewoon uit interesse. Maar het is eigenlijk gewoon niet grappig, en niet goed. Dit lijkt me zo'n titel die je in vertrouwd gezelschap prima kan spelen met een paar maten. Maar gewoon als single player borderlands-style game mist het eigenlijk op alle vlakken wel wat om de moeite waard te zijn

[Pius]

Gisteravond Ori And The Blind Forest weer eens opgestart. Ik was er al eens aan begonnen, maar nooit ver mee gekomen. Nu dan ook gewoon weer vanaf het begin gespeeld, ook omdat ik die intro wel mooi vind.

Prima game. Speelt goed weg. Ik vond de opvolger wel 10 keer beter. Die staat zonder twijfel in mijn top 50 aller tijden.

[RobertKR]

Tomb Raider The Last Revelation

Uitgespeeld. De beste Tomb Raider, waarschijnlijk. Vond hem op de DC al erg goed, de meest underrated entry. Maar nu heb ik daadwerkelijk naar het einde gepushed. Level design is breed genomen uitstekend. Maar het backtracken en de onduidelijke interactions maken het wel lastig. Zeker destijds zonder prompts.

Tomb Raider 3

Deze haatte ik op de PSX, death trap paradise en geen unlimited saves met de brakke PSX perf waren geen goede combi. Maar ben er voor gaan zitten en hij is eigenlijk fucking goed. Level 2 is top tier, en net zo moeilijk als de endgame van de vorige 2. Nevada 1 is ook top.

[Mark]

Super Mario 64 DS. Mijn hemel. Ik heb het al zo ontzettend vaak geprobeerd met deze game, want dit is er eentje die je toch uitgespeeld hoort te hebben. Het wil maar niet. Dit is zeker de 10e poging, maar wat werken die controls toch ongelofelijk slecht. Ik heb de N64 altijd al een kutconsole gevonden (m.u.v. DKR, Mario Tennis en Mario Golf) maar ik vind SM64 gewoon echt bagger. Je hebt geen controle over je karakertje, ik tenminste niet. Ik heb door de jaren heen echt wel een spelletje gespeeld en zou mezelf niet per se als slechte gamer omschrijven, maar het onbestuurbare maakt deze game voor mij echt onspeelbaar. Je sodemietert overal vanaf, glijdt overal door, loopt richtingen op waar je totaal niet heen wil en die camera is helemaal een drama. Die heeft een volledig eigen wil en die strookt niet met die van mij. Wat een kutspel.

[Pius]

Die camera is inderdaad niet best. Ik heb hem relatief recent op de Switch (in de all stars collectie) nog een keer uitgespeeld, maar het viel mij ook behoorlijk tegen moet ik zeggen. De besturing is gewoon belabberd. Qua (level)design kan de game me wel bekoren maar verder dan dat gaat het ook bij mij niet meer. Ik verwacht niet dat ik hem ooit nog een keer zal spelen.

[Mark]

Die camera is inderdaad niet best. Ik heb hem relatief recent op de Switch (in de all stars collectie) nog een keer uitgespeeld, maar het viel mij ook behoorlijk tegen moet ik zeggen. De besturing is gewoon belabberd. Qua (level)design kan de game me wel bekoren maar verder dan dat gaat het ook bij mij niet meer. Ik verwacht niet dat ik hem ooit nog een keer zal spelen.

Ja dat ben ik met je eens, het level design zit voor zo ver ik kon zien leuk in elkaar en ook het hele concept vind ik eigenlijk hartstikke sterk (levels meerdere keren spelen, verborgen sterren, zoveel sterren nodig voor het volgende level etc.). Dus het is zo zonde dat het onspeelbaar is. Misschien accepteerde men het vroeger want early 3D en weggeblazen door de nieuwigheid, want de befaamde tand des tijds heeft 'ie echt niet overleefd.

[Arnold]

Ik herken het allemaal. Ik ben geen gameheld wat dat betreft. Ik ben van 1978 en heb dat 3d niet echt meegekregen. Kwam pas later. Maar mijn zoon zegt dan naast mij…..pap, laat mij maar. En die knalt door alle opdrachten heen. Daarom hou ik van retro. Maar wil ik toch af en toe een mario titel beetpakken.

[LesserMagic]

Een game die ik al een paar maanden in m'n Steam library had staan, maar door optimalisatieproblemen in het begin nagenoeg onspeelbaar was. Na wat updates loopt alles nu echter soepel. Heb er nu een uurtje of 15 in zitten en na het geweldige FFXV had ik best hoge verwachtingen. Helaas kan het die verwachtingen niet waarmaken. Alles voelt meer bareboned than FFXV. Je wapens, je gear, de items die je oppakt; er zit nergens een gevoel van ontdekking achter. Ook is de game meer lineair, waarbij je op een map aangeeft naar welke area je wilt spawnen om een quest te doen. Over quests gesproken; de side quests zijn echt van het jaar 1998, wat een inspiratieloze zooi. De combat ziet er spectaculair uit, maar is vooral (mede door bepaalde upgrades) button bashen (roll credits) geworden. Ik ga 'm uitspelen voor het verhaal, maar verder ben ik vooralsnog redelijk teleurgesteld.

[OldSchool]

Ik herken het allemaal. Ik ben geen gameheld wat dat betreft. Ik ben van 1978 en heb dat 3d niet echt meegekregen. Kwam pas later. Maar mijn zoon zegt dan naast mij…..pap, laat mij maar. En die knalt door alle opdrachten heen. Daarom hou ik van retro. Maar wil ik toch af en toe een mario titel beetpakken.

Ik ben uit 1977 en ik heb hetzelfde . Ik heb toen ik jong was veel gegamed en toen heeft het een tijd een beetje stil geleden, en dat was nou precies die 3D periode.

Ik ben nog steeds bezig met Bravely Default II. Ik zit nu op 60 uur en ik heb het gevoel dat ik binnenkort aan de laatste chapter ga beginnen. Het puzzel element in deze game is toch wel erg tof. Je gaat met een party een boss fight in, om er vervolgens achter te komen dat je compleet ingemaakt wordt. Dan is het vooral zaak om het karakter te “lezen”. Physical of magical attacks? Wat zijn de weaknesses? Target hij vooral één party member of juist allemaal? Vervolgens verlies je en ga je het opnieuw proberen met de juiste jobs voor je party. En jobs wisselen is niet alleen dat. Je moet vervolgens ook equipment wijzigen. En dat is ook weer een puzzel op zich. Als een enemy veel magic damage doet, dan heb je accessoires die je immuun kunnen maken voor specifieke attacks. Zijn er vooral physical attacks, dan wil je je hp en physical defence maximaliseren. En dat moet je doen door rekening te houden met het totale gewicht. Elke job heeft een eigen limiet en als je daar overheen gaat, verminderd het je stats En zoals Niels me al wel eens had getipt: jobs die je net nieuw hebt gekregen, zijn vaak een vereiste. Dus elke nieuwe job equip ik meteen en ga ik proberen zo snel mogelijk te levellen.

Jep, ik zit er nog vol in!

[Apenheul]

Ik ben heel blij dat ie klikt Dennis, Bravely Default is toch wel vrij hardcore voor turn-based RPG begrippen en daarom slaat het lang niet bij iedereen aan.

[OldSchool]

Ik ben heel blij dat ie klikt Dennis, Bravely Default is toch wel vrij hardcore voor turn-based RPG begrippen en daarom slaat het lang niet bij iedereen aan.

Ik vind het ook zeker niet makkelijker dan Octopath Traveler, die ik hiervoor speelde. Beide hebben hun charmers, dat wel.

Ik heb nu wel iets, want ik niet helemaal begrijp. Ik heb nu twee spirit masters die level 12 zijn in mijn party, en die replenishen alles als een gek. Ik heb alleen geen idee waarom. Vaak heb ik daarnaast een shieldmaster, die je alle klappen kunt laten opvangen. Echt, bij gewone battles hoef ik niet eens meer te healen. HP en MP blijven continue aangevuld worden, waardoor ik bijvoorbeeld met mijn Thief ‘Godspeed Strike’ (iets van 95 mp) kan spammen. Lijkt een beetje te makkelijk worden zo.

[kingoftherain]

Vorige week lag de Suikoden I & II HD Remaster in de brievenbus. Ik ben aan het eerste spel begonnen, maar heb er op het moment nog maar net drie uur inzitten, maar ik wil deze spelen toch weer eens helemaal doorspelen. Mijn vorige playthroughs zijn onderhand al gauw twintig jaar geleden.



Daarnaast ben ik begonnen aan een hele andere game. Ik zal het maar meteen bekennen. Ik heb hier ooit een kort stukje van gespeeld, maar dat was het ook. Gisteren heb ik bij iemand anders op zijn account een heel stuk zitten spelen en ja, dat kan natuurlijk niet, dat hij nu een hele zooi trophies heeft die ik niet heb, terwijl het mijn spel is. Ik moet nu op mijn eigen account dus minstens net zo ver komen en als het even kan, net iets verder, dan is alles weer oké. De game in kwestie? A Quiet Place: The Road Ahead. Yup, een tie-in game. Niet geweldig, maar wel geinig. Net als in de films moet je stil zijn en rustigaan doen. Oftewel, ze hebben kunnen besparen op voice acting en de game lijkt hierdoor een stuk langer dan-ie eigenlijk is. Ook zie je regelmatig dezelfde blikjes en jerry cans op plaatsen in de weg staan wat in het echte leven niet zo voor zou komen. Het voordeel is nu wel dat ik de eerste paar levels als gespeeld heb, dus ik weet wat ik moet doen.

[toejam]

Daarnaast ben ik begonnen aan een hele andere game. Ik zal het maar meteen bekennen. Ik heb hier ooit een kort stukje van gespeeld, maar dat was het ook. Gisteren heb ik bij iemand anders op zijn account een heel stuk zitten spelen en ja, dat kan natuurlijk niet, dat hij nu een hele zooi trophies heeft die ik niet heb, terwijl het mijn spel is. Ik moet nu op mijn eigen account dus minstens net zo ver komen en als het even kan, net iets verder, dan is alles weer oké. De game in kwestie? A Quiet Place: The Road Ahead. Yup, een tie-in game. Niet geweldig, maar wel geinig. Net als in de films moet je stil zijn en rustigaan doen. Oftewel, ze hebben kunnen besparen op voice acting en de game lijkt hierdoor een stuk langer dan-ie eigenlijk is. Ook zie je regelmatig dezelfde blikjes en jerry cans op plaatsen in de weg staan wat in het echte leven niet zo voor zou komen. Het voordeel is nu wel dat ik de eerste paar levels als gespeeld heb, dus ik weet wat ik moet doen.

Even checken op PSN , jij hebt nu 31 uur op je eigen profiel gespeeld en 12% van de trophies, 3 uur op mijn profiel en 17% van de trophies. Ik weet niet precies wat voor statement dit had moeten zijn maar het is mislukt

[toejam]

Zelf ben ik aan het einde van KotR's bezoek, nog bedankt voor de hulp, nog even gaan grinden in Tales of Arise en dat ben ik nog aan het doen. Om in elk geval level 50 te zijn voor ik het schip in ga. Combat en vooral de combo's tussen de verschillende karakters blijven heel gaaf in deze dus die wil ik zeker uitspelen.

[kingoftherain]

Even checken op PSN , jij hebt nu 31 uur op je eigen profiel gespeeld en 12% van de trophies, 3 uur op mijn profiel en 17% van de trophies. Ik weet niet precies wat voor statement dit had moeten zijn maar het is mislukt

Hahaha, eerder 2,5 uur gespeeld en 28,5 uur aan laten staan terwijl ik lag te pitten.

[Shenglong83]

Ik zit inmiddels zo'n 20 uur diep in de Dragon Quest III HD-2D Remake



Het begin was vrij saai: Weinig abilities, weinig verhaal, lange dungeons met heel veel randon encounters.. Heel duidelijk te merken dat dit een remake is van een bijna 40 jaar oude NES game.

Maar ik heb inmiddels het schip unlocked en de Alltrades Abbey bereikt waar je je characters kunt respeccen. Nu ik kan multi-classen en de wereld veel meer open is is het spel meteen 10x beter.

[Zach]

Sonic CD

Eerst op de PS3 uitgespeeld met Japanse soundtrack, zonder time stones en niet gezocht naar generators. Een erg trippy ervaring en snapte er geen bal van. Maar het intrigeerde mij wel.

Een paar dagen later een tweede keer op de PS5 uitgespeeld met Amerikaanse soundtrack en werkelijk begrijpen hoe de game werkt maakt het voor mij de beste Sonic game.

Naar het verleden toe gaan om generators van Eggman te vernietigen om vervolgens te zorgen voor een goede toekomst. Je kunt zelf kijken hoe de toekomst er uit gaat zien door jouw acties.
Het zoeken naar generators zorgt er voor dat je levels echt leert kennen en alle vaardigheden van Sonic goed in zet.

Zonder een woord van dialoog toch een krachtige sfeer neerzetten, die niet na een eerste playthrough goed te bevatten valt. Net als een goede film meerdere playthroughs nodig.

Sonic 2 was altijd mijn favoriet, maar Sonic CD heeft het nu overtroffen. En de Japanse soundtrack is beter.

Sonic CD voelt ook als het ware vervolg van Sonic 1, hoewel Sonic 2 ook erg gaaf is.

Sonic 1, 2, 3 (en Knuckles) moet ik ook eens volledig herspelen om op waarde te schatten.