Gevolgen digitalisering voor het verzamelen

[OldSchool]

Op PC heb ik volgens mij al zo rond de 1500 games digitaal in diverse libraries staan, waarvan bijna 900 games in Steam. Maar op console zijn de digitale games op twee handen te tellen, enkele retro games destijds op de Wii uitgezonderd.

Dit komt ook grotendeels doordat op PC bijna alles backwards compatible is en anders via de community veel zaken weer draaiend te krijgen zijn, of zelfs games compleet opgepoetst zijn met patches vanuit de community.

Dat is inderdaad een groot voordeel aan PC. Ik kocht ooit Total Annihilation op steam, omdat ik de game niet meer kon installeren op mijn modernere PC. Het is één van de weinige games die ik daadwerkelijk op pc heb gekocht. Die zijn op één hand te tellen.

[Fing3r]

Heb er gisteren nog 5 bijgekocht

[Ribbelchips]

Ik merk dat ik heel graag wil blijven verzamelen, maar dat de industrie het steeds lastiger maakt.

Voor PS4 en PS5 verzamel ik eigenlijk niks meer. Ik koop een game (vaak in de sale), speel hem en doe hem weer weg, tenzij het een game is met een hoge replayability. Of ik wacht nog langer en koop hem digitaal in de sale. Fysieke games zijn steeds vaker slechts 'keys' of ze krijgen in de eerste maand zoveel patches, dat de versie die er op de disc staat zwaar achterhaald is en dus ook de moeite van het verzamelen niet echt waard.

Nintendo brengt gelukkig nog veel fysiek uit en die games zijn ook wel waardevast. Maar ook hier hetzelfde fenomeen. Day one patches, bewust kleinere cartridges ivm kostenbesparing en daardoor verplichte downloads, waardoor er incomplete games op de cartridges staan. 'Gelukkig' zijn er dan bedrijven als Limited Run en Stricktly Limited, die hun wel volledige en volledig-gepatchte games uitgebrengen, maar de kosten inclusief belasting en verzending worden steeds hoger en de levertijd loopt soms op tot 1.5 jaar.

Met de komst van de Switch 2, de Virtual Gamecards en de Game Key Cards zal dit alleen maar erger worden, vrees ik. De kosten voor grote gamecards zijn zó hoog, dat bijna alle uitgevers overschakelen op die Game Key Cards (wat in principe gewoon een code in a box is). Het wordt er niet leuker op voor de verzamelaar...

[OldSchool]

Ook hier de kanttekening dat een gamekeycard niet hetzelfde als een code in a box is, omdat je een gamekeycard wel nog kunt door verkopen.

Verder dan dat kan ik je alleen maar gelijk geven. Ik heb dan ook geen PS5 en voorlopig geen interesse in een Switch 2. Bij veel Switch 1 games is er inderdaad een patch, maar staat op de cart meestal wel ook een complete game. Dus stel dat alle servers ooit off line gaan, heb je nog altijd een game die je kunt spelen.

Ik heb nu een kleine backlog voor de Switch, daar game ik momenteel het meest op. Ik probeer zoveel mogelijk pas een game bij te kopen als ik ook een game heb uitgespeeld. Het maakte me in eerste instantie niet eens zoveel uit of het digitaal of fysiek was. Maar gezien de prijzen van sommige games is fysiek soms gewoon goedkoper en ik ben inmiddels stiekem de doosjes gaan waarderen.

Qua verzamelen kijk ik vooral naar oudere games en probeer ik tegenwoordig ook gericht titels te kopen. De nieuwste gen heeft op mij weinig aantrekkingskracht. Ik zie ook niet echt het verschil tussen PS4 of PS5. Het schijnt sneller te laden en het ziet er weer mooier uit, maar PS4 ziet er al mooi uit. Zelfde met de Switch voor mij. Ik speel nog steeds Videopac games, wat kunnen mij al die flops schelen?

Ik vind het prima zo. Af en toe een nieuwe Switch game, soms een keer wat anders en dat is helemaal prima.

[Slati]

Toen ik 2 jaar geleden een PS5 kocht, heb ik me voorgenomen hier geen fysieke games voor te gaan verzamelen. Voor de PS4 deed ik dat wel en doe ik dat nog steeds. Ik merk dat het me veel rust geeft.

Sommige games koop ik digitaal of fysiek, net wat het goedkoopst is. Neem een game als Pentiment: Die is alleen fysiek uitgekomen voor de PS5 en niet voor de PS4. Dus kocht ik hem digitaal voor 10 euro en niet fysiek voor ong. 50 euro, wat ik wel had gedaan als hij fysiek voor de PS4 was uitgekomen. Omdat het aantal releases voor de PS4 afneemt, hoef ik dus ook minder fysieke games te kopen. Dat gaat mooi gelijk op met het afnemen van de toegevoegde waarde van het hebben van fysieke releases, nu steeds meer games afhankelijk zijn van online content.

Nieuwe games koop ik alleen nog fysiek als het echt wat toevoegt aan mijn beleving van de game. Bijvoorbeeld de deluxe editie van Baldur's Gate 3: Een gave big box met goodies die mooi in mijn verzameling past.
Het scheelt ook dat ik me vooral richt op "niche" games, zoals nieuwe releases voor de Commodore 64 of Amiga in big boxes. En op retro games. Maar ook die zijn niet altijd zonder online content speelbaar! Sommige oude computer games werken niet op nieuwe systemen en daarvoor heb je ook "fixes" nodig (die je van internet af moet halen.) Of je hebt natuurlijk oude hardware, maar dat blijft ook niet eeuwig werken en heb je online vervangende onderdelen nodig.
Het digitale element is dus bijna altijd onderdeel van het verzamelen van games!

Ook als ik misschien een Switch 2 ga halen, ga ik me voornemen hier zo weinig mogelijk fysieke games voor in huis te halen. Alleen om verzamelingen van voor mij toffe IPs voort te zetten, zoals Mario en Zelda games (ook al is dat alleen maar een code.)

[Mark]

ik moet gewoon wat tastbaars hebben ja toch