Welke game trok/trekt jou door corona heen?

[Dynamike]

Lieve fijne leden,

een plek waar je naar toe kan zonder het dagelijkse gemekker, dat proberen we hier met het forum te zijn. En volgens ons lukt dat aardig. We hebben het over games, niet over allerlei andere zaken. Maar aan 1 ding ontkomen we allemaal niet, helaas, en dat is corona/covid-19.

Op 29 december nemen we het Button Bashers Jaaroverzicht 2020 op en zijn benieuwd welke game(s) jullie door de eerste lockdown/corona-periode hebben getrokken of welke dat nu weer doen. Aan welke game heb je goede herinneringen tijdens dit voor velen lastige jaar, of ben je misschien nu aan het spelen omdat je voorlopig thuis moet zitten. Welke game trekt jou door corona heen?

[segatarian]

Ik heb het meeste tijd besteed aan okunoka Madness en Sonic Mania. En ben er voorlopig ook nog niet klaar mee

[KillingRaptor]

Ik weet niet hoe het in Nederand was/is maar bij ons is de tweede lockdown alweer even aan de gang. Met de lockdowns zelf heb ik niet zo snel problemen maar ze kwamen telkens met andere dingen gepaard voor mij. Tijdens de eerste lockdown liep de relatie met mijn ex op de klippen en is mijn tweede oma gestorven (eerst de relatie en echt de dag erna mijn oma gestorven), tijdens die periode heb ik drie grotere games gehad die mij er echt doorheen hebben getrokken. Dat waren Red Dead Redemption II, Final Fantasy VII Remake en Ghost of Tsushima. Ik kon mij echt volledig verliezen in die werelden, hun verhalen, de sfeer,... Ze hebben mij echt geholpen toen. Nu met de tweede lockdown weten jullie vast ook wel dat ik al een tijd thuis zit met mijn rug door een lumbago en een zenuw die pijn veroorzaakt, ik heb eerst wat kortere games gespeeld in die periode maar nu ben ik mij terug volledig aan het verliezen in Final Fantasy IX op Switch. Ik heb de game vroeger al grijs gespeeld op PS1 en later op de PC, maar toch haal ik hier weer enorm veel plezier uit. Het is mijn favoriete FF game en ook mijn favoriete RPG dus dat speelt zeker ook een rol. Ik zit bijna op het einde maar ben momenteel bezig met side quests omdat ik nog niet wil dat de game ten einde is. Dat waren dus de vier grote games die mij hebben geholpen of mij nu aan het helpen zijn om door die periodes heen te komen.

[Galious]

Tijdens de eerste periode van dit jaar heb ik vooral goede herinneringen aan La-Mulana op de PS4, een game die me echt wekenlang in z'n ban hield. Als een soort spirituele opvolger van een van mijn meest geliefde games aller tijden, The Maze of Galious op de MSX, bracht het me helemaal terug naar die tijden.

Ik heb tientallen A4-tjes volgekrabbeld met uitgetekende mappen en met iedere cryptische aanwijzing die je in de spelwereld vindt voor de talloze raadsels in de game; en als ik de game had afgesloten, was ik daarbuiten vaak nog steeds bezig met nadenken over die raadsels en aanwijzingen, en wat ik allemaal zou kunnen proberen om verder te komen. Ik ben zelfs een keer bijna een uur bezig geweest met het letter voor letter vertalen van een aanwijzing in onleesbaar "La-Mulana script" naar het Engels, nadat ik het La-Mulana alfabet had gekraakt. Het was uiteindelijk een aanwijzing die me niet eens verder hielp op het punt waarop ik toen vast zat, en al het vertaalwerk bleek achteraf niet eens nodig omdat je karakter het script in-game moet leren waarna de game de tekst automatisch voor je vertaalt. Al die moeite dus voor niks, maar ik was zo invested in de game dat ik elke mogelijke oplossing die ik helemaal zelf maar kon bedenken ook wilde uitproberen. En ik vond het vertalen nog leuk ook! De game gaf me echt het gevoel een archeoloog te zijn op een groots avontuur. Als je dan iets opgelost had waar je lang op vast had gezeten, gaf dat zo enorm veel voldoening.

Ik wilde ook per sé geen oplossingen of spoilers opzoeken op het internet wanneer ik ergens vast zat. En dat is iets wat ik sinds mijn 16-bit dagen niet meer heb gedaan, want met het internet ligt een FAQ of Youtube walkthrough natuurlijk zo binnen handbereik. Maar dit oldschool avontuur wilde ik ook echt op de oldschool manier spelen en beleven en dat maakte het een onvergetelijke ervaring waar ik nog steeds met veel plezier op terugkijk en die me doet uitkijken naar het moment waarop ik La-Mulana 2 opstart!




Voor de tweede periode is niet zozeer een game als wel een compleet genre wat me er doorheen trekt, en dat is natuurlijk het Soulslike genre. Dat is dit jaar buitengewoon goed vertegenwoordigd in mijn gametijd met Blasphemous, The Surge 2, Nioh 2, Ashen, Remnant: From the Ashes, Chronos: Before the Ashes en Mortal Shell allemaal uitgespeeld en met Morbid: The Seven Acolytes en Hellpoint nog in het verschiet.

[Ok Impala!]

Toen de eerste lockdown begon had ik sterk behoefte aan gaming "comfort" food. Dus ik ben wekenlang ondergedoken in Blackmoon Prophecy II (PC), een Final Fantasy fan game. Deze game zet met zeer veel oog voor detail een wereld neer zoals Final Fantasy VI, met een nieuw verhaal en karakters. Heerlijk nostalgisch 2D exploreren!



Later heeft Ys VIII: Lacrimosa of Dana (NS) me zeer gegrepen. Ook in die game ben ik wekenlang verdwaald in de prachtige wereld. Heerlijk exploreren in 3D met een hoge mate van actie en avontuur. Voor mij de beste game die ik dit jaar gespeeld heb!

[arjen1981]

Ik denk niet verassend. Maar voor ons hele gezin was dat Animal Crossing. Tot aan geruzie toe wie in de ochtend eerst mocht Eerder speelde ik Animal Crossing met vrienden. NGC memory kaarten uitwisselen enzo. Maar nu heb ik een gezin en maakt dat het eigenlijk alleen maar mooier. Fijne verhalen en tips uitwisselen onder het eten of wanneer je in de ochtends door de kids wordt wakker gemaakt. Voor mij was dit de echte lockdown game die ons allemaal heeft geholpen.

Voor de tweede lockdown is het allemaal een stuk duisterder. Demon Souls dus Na deze week vakantie en kan ik niet wachten om mijn speel sessies die nu vaak maar een uur duren een flinke upgrade te geven

[Fing3r]

Ik heb wel heel veel erg toffe games gespeeld dit jaar, waarvan een paar oude klassiekers maar ook een paar nieuwe hoogtepunten. Maar als ik iets zou moeten aanwijzen dan zou ik zeggen Gamepass for PC, heel veel games gespeeld die ik anders niet zou hebben aangeraakt en ook een paar games waar ik ontzettend naar uit heb gekeken.

Dit jaar in ieder geval al 20 games uitgespeeld die op de Gamepass beschikbaar kwamen, grootste verassing voor mij daarin was The Messenger die ik iedereen kan aanraden die van een beetje uitdaging houdt.

[synergy]

Eigenlijk is dit dus een verkapt "best of 2020" topic?

De titels waar ik mij dit jaar mee vermaakt heb zijn:

Hollow Knight
God of War
Final Fantasy VII Remake
Streets Of Rage 4
Shantae and the Seven Sirens
Last Of Us II
Spider-Man: Miles Morales + Spider-Man: Remastered
Marvel’s Avengers
Xenoblade Chronicles: Definitive Edition
Super Smash Bros Ultimate

En op dit moment Demon's Souls uiteraard. CyberPunk schuif ik op naar volgend jaar zodra de next-gen patch er is.

Ik wens iedereen fijne dagen ondanks de situatie waar we nu in zitten. Op naar een hoopvol 2021 waar we deze ellende hopelijk achter ons kunnen laten!

[OldSchool]

In Coronatijd heb ik vooral de game avonden gemist met bekenden. Sinds maart hebben we twee keer afgesproken, in de rustigere periodes. Ik heb zelf wel van alles gespeeld, maar er springt niets echt bovenuit. Een game die we hier nog wel eens met het gezin opstarten is Knowledge Is Power. Quizzen zijn wat dat betreft altijd prima. Verder willen we Among Us nog wel eens doen, dat is met een gezin van 5 ook prima te doen. Voor de tweede lockdown reken ik op de Evercade, waar ik regelmatig op speel sinds ik deze heb. Meest gespeelde games daar op zijn Asteroids, Pac-Man, Dig Dug, Burger Time en Crystal Mines II. Maar de laatste week ben ik de ban van het snelschaken (10 min is de maximale tijd die je mag gebruiken) via een app op de telefoon.

Wat me eigenlijk nog het meest er door heen heeft gesleept, zijn de bordspellen. We spreken vrijwel wekelijks af met een ander stel, ook tijdens de Corona periode. En dan is er niet één spel, maar juist veel verschillende. Ik kijk er altijd naar uit en we spelen echt van alles. Van Kolonisten van Catan tot Dominion, van escape games tot Agricola. Elke avond spelen we meestal drie tot vier spellen. En vaak zitten daar wel een of twee nieuwe bij. Dat houdt het afwisselend.

[Swey]

Voor mij zeker BOTW . De lockdown was de hoofdreden om ermee te beginnen. Enorme games passen tegenwoordig maar mondjesmaat in mijn schema helaas en nu toch het perfecte moment gekregen. 100 uur later was het rond, geweldige ervaring en toch een van de beste games die ik ooit gespeeld heb.

[seffen99]

Ik ben maar een gekke gamer. Er zit geen regelmaat in de hoeveelheid tijd dat ik game. Ik heb wel een sterke voorkeur voor narratief gedreven games en ik speel tegenwoordig liever op de iPad/iPhone dan op mn PS4 of Switch.

Tijdens Corona heb ik wel een aantal games gespeeld / of nog aan het spelen. Deze waren dan ook mooi tijdverdrijf / escapisme.
Zo heb ik sinds een paar maanden een abonnement op Apple Arcade. Deze dienst van Apple, laat je ala Xbox game pass, uit een breed scala aan games kiezen om te spelen. Hierbij heb ik de volgende 2 pareltjes gespeeld die ik echt met jullie wil delen (dit zijn volgens mij zeker games die Niels wel leuk zou vinden):

Assemble with care



In dit, haast Nintendo-achtig, spel speel je een meisje dat voor haar werk dingen repareert. Het verhaal speelt als een visual novel, met aan het eind van elke hoofdstuk een apparaat dat je mag repareren. Dit speelt als een soort puzzel. Als voorbeeld, moet je een camera repareren door deze te draaien om te zien waar je de camera uit elkaar kunt halen om de kapotte onderdelen te kunnen vervangen. Het openen doe je met een schroevendraaier. De haptic feedback van de iPhone (daar speelde ik op) werkt erg goed. Je voelt echt de schroevendraaier draaien en het schroefje loskomen om maar zo te zeggen. De gameplay van dit spel is ontspannend en haast ASMR. Dat aangevuld door de visuele stijl, voice acting en sound-effecten/muziek maakt dit een pareltje om te spelen.




South of the circle



De setting: Het is de jaren 60. De atoombom en expansiedrift van de grootmachten zijn reële angsten. Stel dat je terugkijkt op je leven en die speelt zich af als een film. Je ziet de keuzes die je maakt, de mensen die je kenden en waar je om geeft. Maar die film versmelt stapje voor stapje tussen 2 periodes in je leven en langzaam blijkt dat de keuzes die je maakt wellicht niet helemaal zijn verlopen zoals jij ze herinnert. In South of the circle, doorloop jij dit verhaal als Peter. Peter is Engelse wetenschapper die gestrand is op Antartica nadat het vliegtuig (waar hij en de piloot in zitten) is neergestort. Tijdens het spelen (wat speelt als een soort walking simulator met hier een daar ergens op klikken of iets onderzoeken en op interactiemomenten, kun je kiezen uit een aantal reacties/emoties) moet je als Peter in 2 periodes in zijn leven besturen. De ene periode is de nijpende situatie in Antartica. De piloot is gewond en kan niet weg, dus jij moet het barre weer trotseren om hulp te halen. Hierbij moet je zelfs naar een onderzoekskamp van de Russen. En de andere periode is die in aanloop naar zijn titel als wetenschapper. Dit vindt plaats in Engeland waar hij diverse mensen ontmoet en wellicht de liefde van zijn leven. Deze 2 periodes zullen gedurende het verloop van het spel steeds meer naar elkaar toe groeien en versmelten. Om uiteindelijk tot een climax te komen. Dit verhaal greep mij gelijk door het sterke verhaal, de hele mooie en kunstzinnige art style en de mooie muziek. Echt het ‘beleven’ waard.



Death Stranding
Naast deze 2 pareltjes ben ik nu al een aantal uur bezig in Death Stranding (een van de favoriete games van Dynamike). En boy oh boy dit is helemaal Hideo Kojima. En dat is goed en dat is jammer. Erg moralistisch en typische Japans extravagant Het is veel film en soms wat (tot nu toe herhalende) gameplay. Maar stoy wise boeit het me nog genoeg om door te willen spelen.

[Apenheul]

Hierbij heb ik de volgende 2 pareltjes gespeeld die ik echt met jullie wil delen (dit zijn volgens mij zeker games die Niels wel leuk zou vinden):

[seffen99]

Hierbij heb ik de volgende 2 pareltjes gespeeld die ik echt met jullie wil delen (dit zijn volgens mij zeker games die Niels wel leuk zou vinden):

Hahaha allergisch voor I guess? Wel in het elleboogje volgende keer graag :P

[Gozert]

Ik heb dit jaar gek genoeg minder games gespeeld dan voorgaande jaren (waardoor ik dus ook wat minder actief ben geweest op Button Bashers dan voorgaande jaren), en wat ik speelde was vooral "comfort food", zoals Ok Impala! het mooi verwoorde: oude favorieten waar ik warme herinneringen aan heb. Baldur's Gate, Super Metroid, Link's Awakening en Doom (het origineel uit 1993) zijn enkele voorbeelden hiervan. Ik ben dus ook nauwelijks aan m'n backlog toegekomen dit jaar, met als gevolg een schrale score van nul in de Backlog Challenge.

Er zijn echter twee games die het meest in het oog springen als ik kijk naar het afgelopen jaar. De eerste is World of Warcraft Classic. Kort voor de coronacrisis was ik met een aantal vrienden die ik sinds de middelbare school ken begonnen op een server om gezamenlijk richting level 60 te gaan, en daarna wellicht wat 5-man dungeons met elkaar te doen of wat PvP te doen. We hadden immers nu niet meer de tijd en energie die we vroeger wel hadden om volle bak aan het raiden te slaan. Dat vergt immers de nodige tijdsinvestering en afspraken en dat leek niet echt meer te combineren met het leven tegenwoordig... De coronapandemie veranderde echter heel veel. Door de flexibiliteit van thuiswerken en online onderwijs plus het niet door kunnen gaan van veel andere (sociale) verplichtingen, hadden we plotseling een stuk meer tijd. Genoeg om ook de endgame van World of Warcraft weer eens op te zoeken. In plaats van ons te beperken tot ons kleine doch gezellige guildje, hebben we een van de betere guilds op onze server benaderd en al snel waren we weer aan het raiden geslagen. Inmiddels hoeven we alleen nog de laatste twee bazen neer te halen (klinkt weinig, maar dit is wel een flinke uitdaging), en dan hebben we alles gedaan wat de game ons te bieden heeft. Dat is iets dat ik in 2005 en 2006 niet eens had durven dromen, laat staan in 2019.

De tweede games is Ring Fit Adventure. Zoals enkele van jullie waarschijnlijk al wisten heb ik een chronische aandoening die o.a. hartklachten geeft. Voor de behandeling is regelmatig sporten belangrijk en daarvoor was ik onder behandeling bij een fysiotherapeut. Meerdere malen per week kwam ik langs om mezelf flink in het zweet te werken. Daar waren immers de faciliteiten en begeleiding die ik nodig had om het goed uit te kunnen voeren. Simpelweg krachtoefeningen doen en/of buiten hardlopen vind ik verschrikkelijk saai, dus een omgeving die me prikkelt is daarbij essentieel. Dat viel echter in maart weg, want enkel nog semi-spoedgevallen (denk aan gezondheidsproblemen die zonder ingrijpen fors verergeren zoals post-operatieve revalidatie) konden nog bij fysiotherapeuten terecht. Ik zag de bui al hangen dat mijn conditie hierdoor weer fors achteruit zou gaan. Tijdens mijn zoektocht naar alternatieven kwam ik uit op Ring Fit Adventure en na enkele recensies te kijken, wilde ik het wel een poging geven. Het bleek verrassend leuk, het gaf een serieuze workout en door de audiovisuele feedback en gestelde doelen, bleef ik zowaar gemotiveerd om te blijven trainen. Ik had nooit verwacht dat dit iets voor mij zou zijn, maar ik was erg blij dat ik daarin ongelijk had. Inmiddels heb ik de draad bij de fysiotherapeut weer op kunnen pakken (gelukkig nog steeds ondanks het recente pakket maatregelen), maar pak ik Ring Fit Adventure er nog steeds af en toe bij als het een keer niet komt om naar de fysio te gaan. Prima alternatief!

[Apenheul]

De tweede games is Ring Fit Adventure. Zoals enkele van jullie waarschijnlijk al wisten heb ik een chronische aandoening die o.a. hartklachten geeft. Voor de behandeling is regelmatig sporten belangrijk en daarvoor was ik onder behandeling bij een fysiotherapeut. Meerdere malen per week kwam ik langs om mezelf flink in het zweet te werken. Daar waren immers de faciliteiten en begeleiding die ik nodig had om het goed uit te kunnen voeren. Simpelweg krachtoefeningen doen en/of buiten hardlopen vind ik verschrikkelijk saai, dus een omgeving die me prikkelt is daarbij essentieel. Dat viel echter in maart weg, want enkel nog semi-spoedgevallen (denk aan gezondheidsproblemen die zonder ingrijpen fors verergeren zoals post-operatieve revalidatie) konden nog bij fysiotherapeuten terecht. Ik zag de bui al hangen dat mijn conditie hierdoor weer fors achteruit zou gaan. Tijdens mijn zoektocht naar alternatieven kwam ik uit op Ring Fit Adventure en na enkele recensies te kijken, wilde ik het wel een poging geven. Het bleek verrassend leuk, het gaf een serieuze workout en door de audiovisuele feedback en gestelde doelen, bleef ik zowaar gemotiveerd om te blijven trainen. Ik had nooit verwacht dat dit iets voor mij zou zijn, maar ik was erg blij dat ik daarin ongelijk had. Inmiddels heb ik de draad bij de fysiotherapeut weer op kunnen pakken (gelukkig nog steeds ondanks het recente pakket maatregelen), maar pak ik Ring Fit Adventure er nog steeds af en toe bij als het een keer niet komt om naar de fysio te gaan. Prima alternatief!

Fijn om te lezen dat dit spel je zo geholpen heeft. Persoonlijk ben ik een week geleden ook weer begonnen omdat ik merkte dat ik soms met last van mijn rug wakker werd wat volgens een collega zou duiden op een 'core' die getrained moest worden. En ik sluit me bij je aan dat (met name vanaf wereld 4) de worldbuilding en uitdagingen het trainen ook interessant houden. Ook al speel je maar een kwartiertje; je hebt toch het gevoel dat je iets hebt opgebouwd omdat je misschien wel geleveld bent of nieuwe kleren hebt gekocht voor het geld dat je met oefeningen hebt verdiend. En ik zweer dat ik me zelfs na 2 keer alweer fitter voelde dan ik me in het afgelopen half jaar heb gevoeld.

[Apenheul]

Hahaha allergisch voor I guess? Wel in het elleboogje volgende keer graag :P

Het was eigenlijk een verwijzing naar de mythe in enkele Aziatische landen dat je moet niezen als je naam wordt genoemd

In certain parts of Eastern Asia, particularly in Chinese culture, Korean culture, Japanese culture and Vietnamese culture, a sneeze without an obvious cause was generally perceived as a sign that someone was talking about the sneezer at that very moment.

[Flozem]

Eigenlijk heb ik verdacht weinig games gespeeld tijdens Corona. Ik was vooral druk met:
- opleiding / scriptie (gehaald)
- WC papier hamsteren... (j/k - maar wel stress gehad in het begin om boodschappen compleet te krijgen)
- huis kopen/verkopen
- verhuizen/verbouwen
- werk (veel werk)

Maar goed... je weet waar je het allemaal voor doet...

Toch heb ik nog wat games weten spelen. Vooral Disgaea 4 (Switch), Borderlands 2 (Switch) en Borderlands 3 (PC). Lekker relaxed monsters slopen en power levelen, en alle stress van me af schieten.

[Gozert]

De tweede games is Ring Fit Adventure. Zoals enkele van jullie waarschijnlijk al wisten heb ik een chronische aandoening die o.a. hartklachten geeft. Voor de behandeling is regelmatig sporten belangrijk en daarvoor was ik onder behandeling bij een fysiotherapeut. Meerdere malen per week kwam ik langs om mezelf flink in het zweet te werken. Daar waren immers de faciliteiten en begeleiding die ik nodig had om het goed uit te kunnen voeren. Simpelweg krachtoefeningen doen en/of buiten hardlopen vind ik verschrikkelijk saai, dus een omgeving die me prikkelt is daarbij essentieel. Dat viel echter in maart weg, want enkel nog semi-spoedgevallen (denk aan gezondheidsproblemen die zonder ingrijpen fors verergeren zoals post-operatieve revalidatie) konden nog bij fysiotherapeuten terecht. Ik zag de bui al hangen dat mijn conditie hierdoor weer fors achteruit zou gaan. Tijdens mijn zoektocht naar alternatieven kwam ik uit op Ring Fit Adventure en na enkele recensies te kijken, wilde ik het wel een poging geven. Het bleek verrassend leuk, het gaf een serieuze workout en door de audiovisuele feedback en gestelde doelen, bleef ik zowaar gemotiveerd om te blijven trainen. Ik had nooit verwacht dat dit iets voor mij zou zijn, maar ik was erg blij dat ik daarin ongelijk had. Inmiddels heb ik de draad bij de fysiotherapeut weer op kunnen pakken (gelukkig nog steeds ondanks het recente pakket maatregelen), maar pak ik Ring Fit Adventure er nog steeds af en toe bij als het een keer niet komt om naar de fysio te gaan. Prima alternatief!

Fijn om te lezen dat dit spel je zo geholpen heeft. Persoonlijk ben ik een week geleden ook weer begonnen omdat ik merkte dat ik soms met last van mijn rug wakker werd wat volgens een collega zou duiden op een 'core' die getrained moest worden. En ik sluit me bij je aan dat (met name vanaf wereld 4) de worldbuilding en uitdagingen het trainen ook interessant houden. Ook al speel je maar een kwartiertje; je hebt toch het gevoel dat je iets hebt opgebouwd omdat je misschien wel geleveld bent of nieuwe kleren hebt gekocht voor het geld dat je met oefeningen hebt verdiend. En ik zweer dat ik me zelfs na 2 keer alweer fitter voelde dan ik me in het afgelopen half jaar heb gevoeld.

Hah, tof! Als fysiotherapiestudent denk ik echter wel dat de conclusie van je collega wat voorbarig is. Het gros van de rugpijn is namelijk aspecifiek, oftewel we kunnen er vaak geen exacte oorzaak voor aanwijzen (zelfs na uitgebreid vraaggesprek en onderzoek). Wat we echter wel weten is dat meer bewegen, zolang het geen pijn oproept, vaak enorm goed helpt. Dat kan gerichte core training zijn d.m.v. oefeningen zoals in Ring Fit Adventure, maar ook laagdrempelig bewegen als wandelen en fietsen geeft een vergelijkbaar effect op pijn (je gebruikt je kernspieren dan namelijk continu om je bovenlichaam in balans te houden). Het gaat er vooral om dat je meer beweegt en dan is het natuurlijk alleen maar fijn wanneer dit gaat op een manier die jij ook echt leuk vindt om te doen. Wat dat betreft is Ring Fit Adventure dan ideaal voor mensen zoals jij en ik.

[Ok Impala!]

Oh jazeker! Ik was net nog Ring Fit Adventure aan het spelen en bedacht me dat ik die niet eens genoemd heb in dit topic. Terwijl ik er inmiddels al meer dan 65u in heb zitten!

Fantastische game. Ik was al een grootgebruiker van Wii Fit, Wii Fit Plus en Wii Fit U. Ring Fit Adventure geeft ook weer op een mooie manier constant een impuls om verder te willen spelen. Zoals gezegd al meer dan 65u en het einde is nog altijd niet bereikt. Het lijkt er trouwens wel op dat het einde nu heel dichtbij is. Ben benieuwd hoe ik daarna nog verder ga spelen!

[Dynamike]

Enorm bedankt voor al deze input alvast! Daar gaan we zeker fijntjes doorheen beuken de 29ste. En meer is altijd beter!

[dlbyvisual]

Ik heb veel meer games gespeeld als de afgelopen jaren. Ook nu weer mobile op de Switch Lite, daar heb ik vooral in de zomer Animal Crossing op gespeeld. Tof, maar na twee weken dagelijks spelen heb ik het dan ook wel weer gezien. Verder heb ik - nu ik verhuist ben en ruimte heb kunnen maken voor een bescheiden gameroom/werkplek - ook een retro set-up kunnen maken. Op mijn MegaSG heb ik menig avondje oude MD klassiekers gespeeld. Dat was dan veelal Streets op Rage (vooral nr2), Mortal Kombat 2 en Castle of Ilusion. Fantastisch om de 16-bit vibe weer zo te pakken te krijgen. Maar de game die mij door de bullshit heeft getrokken is gewoon Warzone. De eindeloze avonden ouwehoeren met vrienden in Verdansk terwijl ik als ondernemer menig maal dacht 'wtf is going on en hoe ga ik het redden?', met name in maart, waren echt wat ik dan nodig had. Mijn onderneming heeft het overigens tot op heden prima gedaan hoor. Verder speel ik nu Cyberpunk en Immortals FR, maar daar heb ik nog te weinig uren in zitten om echt iets over te zeggen behalve dat de eerste echte missie van CP wel tering vet is. Doei allemaal!

[TheDarkWanderer]

Wellicht een gek antwoord, maar games trokken me niet door Corona heen. 3 tot 4 uur sporten deden dat wel. Dat wil zeggen: 3000 kilometer wandelen en 12000 kilometer fietsen. Dan blijft er niet altijd nog heel veel tijd over om te gamen naast een meer dan fulltime baan.

[Xenafan1985]

Voor mij was dat zonder twijfel Animal Crossing, Dreamland, een heerlijk eiland waar geen 1,5 meter afstand nodig was en waar bewoners als Ketchup, Apple en natuurlijk Raymond altijd voor je klaar staan. Ook het verzamelen van de kaartjes was erg leuk om te doen, hoewel de prijzen wel de absurde kant opging. Gelukkig kon ik door het verkopen van de echt dure kaarten de overige kaarten vrij goedkoop verzamelen.

Andere games waar ik dat jaar erg van heb genoten zijn de Mario 3D Allstar games en Super Mario Odyssey, heerlijke werelden om je even in te verliezen. Verder ook de Snes Online app op de switch gebruikt om Donkey Kong Country 1 en 2 en Megaman X uit te spelen. De Switch was wel echt mijn main console het eerste helft van het jaar.

Nu bij de tweede lockdown heb ik met veel geluk een PS5 kunnen bemachtigen, dus ik richt mij vooral op de launchgames. Astroboy was geweldig en ook Miles Moralis heb ik intens van genoten, hier ga ik nog voor de Platinum trophy die voor Astro al binnen is. Verder ben ik begonnen aan Bugsnax en Phoenix Rising waar ik deze kerstvakantie nog meer tijd in wil steken. En dan heb ik ook nog Demon Souls en Assassins Creed Walhalla klaar liggen voor als ik met de overige games klaar ben, ik hoef mij dus niet te vervelen!

Verstuurd vanaf mijn SM-G965F met Tapatalk

[ikk]

Ik werk al sinds het begin volledig thuis en wat ik eigenlijk vooral bleek te missen (naast de gezellige collega's) was de achtergrondruis.
Gewoon wat random geklets op de achtergrond die je kunt filteren als je bezig bent, maar die je af en toe wat afleiding bied als je dat nodig hebt.

Gelukkig kwam ik vrij snel een twitch streamer tegen die het grootste deel van mijn werkdag aan het streamen is en sindsdien zijn de werkdagen stuk beter uit te houden. Probleem was alleen dat hij gegeven moment de Kingdom Hearts serie ging streamen, een serie die ik ook nog wilde spelen en heb ik altijd een hekel aan spoilers. Dan moest ik die ook maar zsm door gaan spelen
Ik heb dus tegen die streamer lopen racen om ze sneller uit te spelen dan hem zodat ik niet gespoiled werd en heb in 3 weken Kingdom Hearts 1t/m3 uitgespeeld. Het was verrassend leuk om na het werk verder te spelen en de volgende dag hem op stream te zien doen wat ik net gedaan had.

Om 1 of andere reden trek ik het hele alleen thuis zitten ook steeds beter sinds die debiele actie

[Dynamike]

Bedankt voor alle input! De opname staat op de band.