Podcast 112: Wat gaan we spelen in 2023? (BB Dag, Activision-Blizzard)

[Apenheul]

In een jaar waarin zoveel games van hoge kwaliteit op allerlei tiers uitkomen is het lastig om keuzes te maken. In deze aflevering gaan Michael, Niels en gast Karel op zoek naar hun drijfveren om bepaalde games op te pakken. Ook heeft Niels ezich weer ergens in verdiept, heeft Michael deelgenomen aan een TV Quiz en laat Karel weten hoe hij drie lange RPGs tijdens zijn zomervakantie heeft uitgespeeld.

SoundCloud


Aflevering 112: Wat gaan we spelen in 2023?

Info
Host: Michael
Duur: 3:30:57
Datum: 1 november 2023

Podcast Timetable:

00:00:14 - Introductie
Zoals de laatste paar afleveringen gewoonlijk is geworden wordt eerst uitgebreid bijgepraat. Zo heeft Niels weer een nieuwe hobby om in te duiken, legt Karel uit hoe hij zijn gamingleven heeft ingericht, en heeft Michael deelgenomen aan de TV Quiz Fifty Fifty.

00:45:08 - Button Bashers Dag 2023
Dit jaar werd er sinds lange tijd weer een Button Bashers Dag georganiseerd, dit maal door OK Impala in Den Bosch.

00:53:23 - Dit was het nieuws
Het onderwerp heeft al vaak de revue gepasseed in de podcast maar eindelijk is de overname van Activision-Blizzard-King door Microsoft definitief. Sony komt met een iets kleiner model van de Playstation 5, met en zonder disk drive.

01:07:43 - Game Talk
Karel heeft in drie weken tijd Baldurs Gate 3 uitgespeeld en een paar honderd uur in Starfield gestoken (01:07:52), Niels speelde Titan Quest opnieuw uit (01:45:50) en dit keer met de Immortal Throne en Ragnarok expansions, en Michael speelde onder andere Lords of the Fallen (01:59:38).

02:10:52 - Hoofdonderwerp
Dit jaar zijn o.a. Zelda Tears of the Kingdom, Baldurs Gate 3 en Spider Man 2 uitgekomen, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Op welke wijze verdiepen de Button Bashers zich in de games die dit jaar zijn uitgekomen, en waarom speelt de een dan bijvoorbeeld Starfield en de ander dan Sea of Stars?

Muziek:

Spoiler: weergeven

- Sleipner RAGNAROK A-Dash MIX
- Starfield
- Atelier Firis

Een directe link naar de MP3 vind je hier.

[Fing3r]

Weer erg lekker om te luisteren!

En het is inderdaad soms wel leuk om eens buiten je comfortzone te stappen en eens een ander genre te proberen. Op dit moment zit ik zelf een beetje in een fase dat ik mij niet kan zetten tot het spelen van grotere games, Starfield heb ik na ongeveer 25 uur naast mij neer gelegd, Tears of the Kingdom boeit mij niet genoeg en Cyberpunk ben ik een paar uurtjes in bezig maar het weet mij allemaal niet te pakken. Nu dus een beetje wat lineaire verhalende games of games met lekkere gameplay aan het spelen en daar ga ik dan nu wel lekker op.

En over dat beste gamejaar ben ik er mij zeker van bewust dat dit jaar uitzonderlijk is wat betreft goede games, maar '98 blies mij destijds zo omver met nieuwigheden dat dat niet snel overtroffen gaat worden. Genres werden toen verbreed en uitgediept, dit jaar zijn het vooral games die in hun betreffende genres uitmuntend zijn maar niet het medium games vernieuwen.

[Apenheul]

En over dat beste gamejaar ben ik er mij zeker van bewust dat dit jaar uitzonderlijk is wat betreft goede games, maar '98 blies mij destijds zo omver met nieuwigheden dat dat niet snel overtroffen gaat worden. Genres werden toen verbreed en uitgediept, dit jaar zijn het vooral games die in hun betreffende genres uitmuntend zijn maar niet het medium games vernieuwen.

Heel goed verwoord, verbreed en uitgediept. Daarin was 98 inderdaad exemplarisch.

[Ok Impala!]

Wat een lekker aflevering weer mannen. Het bezoek van Karel voegde weer lekker veel diepgang en nieuwe twists toe in de gesprekken. Zeker weer een keer uitnodigen!

Leuk om te horen dat jullie "ogen geopend" zijn voor wat betreft mogelijke locaties voor een volgende BB-dag. We hebben dit jaar kunnen zien dat ook zo'n e-sports ruimte heel prima kan werken. Ik denk zelf ook met veel genoegen terug aan de BB-dag dit jaar!

Wat betreft het hoofdonderwerp. Ik voel wel aardige verwantschap met het verhaal van Niels en Karel. Zelf voel ik me ook wel eens een game-archeoloog, diepgravend op onderzoek naar obscure titels of de oorsprong van bepaalde genres. Het JRPG genre blijft daarin voor mij toch altijd wel favoriet omdat dat zo'n rijke historie heeft en een eindeloze rabbit-hole is waar je in kunt duiken. Zo ben ik op dit moment Magna Carta II aan het spelen op de XBOX360. Het is een beetje clunky en type ruwe diamant, maar het doet ook interessant nieuwe dingen in het JRPG genre, wat het voor mij erg leuk maakt om te spelen!

Saga heb ik zelf ook eindeloos onderzoek naar gedaan voordat ik de sprong durfde te wagen. Ik had ooit Final Fantasy Legend II op de Game Boy gespeeld, en dat had me zo hard weggejaagd dat ik lang huiverig was om weer terug te keren naar Saga. Na het onderzoeken van een goede instaptitel, kwam ik ook uit bij Romancing Saga 3. Heb de remaster op de Switch helemaal uitgespeeld vorig jaar en kan die van harte aanbevelen! Wel met de side-note om je eerst in de te lezen in een beginner's guide en een walkthrough bij de hand te houden voor de wat lastigere stukken. Maar overall gaf het me zeker een unieke ervaring in het JRPG-genre.

Persoonlijk beleef ik ook erg veel plezier aan het spelen van ROM hacks. De beste ROM hacks nemen het originele spel en geven het dusdanige twist dat je het gevoel krijgt in een parallelle wereld terecht gekomen te zijn. Wat als de ontwikkelaars dit pad hadden gekozen? Het geeft een prachtige manier om klassieke games opnieuw te beleven in een geheel nieuw licht. Dit heeft mij al verschillende keren een prachtige game ervaring opgeleverd.

Weer een mooie thought provoking aflevering, dank!

[arjen1981]

En over dat beste gamejaar ben ik er mij zeker van bewust dat dit jaar uitzonderlijk is wat betreft goede games, maar '98 blies mij destijds zo omver met nieuwigheden dat dat niet snel overtroffen gaat worden. Genres werden toen verbreed en uitgediept, dit jaar zijn het vooral games die in hun betreffende genres uitmuntend zijn maar niet het medium games vernieuwen.

Heel goed verwoord, verbreed en uitgediept. Daarin was 98 inderdaad exemplarisch.

Ik ben nog niet zo ver met luisteren. Dus ik kan nog niet helemaal mee praten. 98 is het voorbeeld jaar inderdaad. De tweede helft van de jaren 90 zat inderdaad vol met vernieuwde concepten.

Maar zelf ben ik er van onovertuigd dat als je het hebt over innovatie we nu minstens net zo hard gaan, al dan niet harder. We zijn denk ik gewend geraakt aan de constante vernieuwing waardoor we het nu minder zien. De leukste spel concepten voor mij nu zijn de concepten die juist nog erg jong zijn. En je merkt ook dat ze nog volop in ontwikkeling zijn. Juist ook de elementen combineren uit verschillende concepten maken veel video games nu echt af. Ja, daarmee groeien genres naar elkaar toe en lijkt steeds meer op elkaar. Maar ik vind het echt te bizar voor worden wat een kwaliteit studio's nu dan ook voor elkaar krijgen. Dat kon je je 10 jaar geleden niet voorstellen. Laat staan in 1998.

[arjen1981]

Maar terug even naar Starfield. Voor mij lijkt het wel of Karel een ander spel speelt. Helemaal wanneer hij zegt dat Starfield je nergens toe dwingt.

Karel heeft dezelfde geschiedenis als mij. Die van hem gaat zelfs nog verder terug naar Arena. Voor mij was het Daggerfall. En in Daggerfall kun je conceptmatig praktisch alles wat ook nu weer in Starfield kan.

Maar het grote verschil zit juist hier:

"Voor mijn gevoel kun je Starfield juist alleen maar beleven door te doen wat de game zegt."

In Daggerfall had het verhaal zelfs meerdere hoofdpaden. Het verhaal zelf was een zandbak. Een Pen en Paper role playing game. Het speelde juist met jouw verbeelding en zo maakte je het echt mee. Net als dat je het echte leven mee maakt. Als een persoon in een wereld weet je maar een klein beetje van het geheel. Je wordt nooit wat verteld. Je krijgt geen richting. Je wordt niet aan de hand vastgehouden. Daggerfall zat vol met keuzes. En een heel groot politiek systeem. Alleen waren deze nooit zo duidelijk. Dat moest je zelf ontdekken. Zelf ervaren. Vaak achteraf. Zoals met een pen en paper RPG. Zoals in het leven.

En dat is mijn probleem met de Bethesda RPG's die hierna kwamen. Vanaf Morrowind deden ze telkens net iets minder. Nu in Starfield word je precies verteld wat je moet doen. Het hele verhaal is handje vast waar je af en toe een voor gedefinieerde, duidelijke keuzes maakt in een questline of het hoofd verhaal. Die keuzes zijn zo safe en duidelijk dat het voor mij wel klaar is. Het verhaal is geen zandbak meer en het is ook geen role playing meer. Sterker nog je weet al heel snel exact waar het naartoe gaat. Het is helemaal geen verrassing meer.

En inderdaad dan moet je de Role Playing Elementen elders zoeken. Het scannen van planeten dat Niels nog noemt kan ik mij iets bij voorstellen. Ik heb dat niet gedaan, maar ik snap dat dit voldoening kan geven en dat zie ik mij zelf ook wel doen. Is het niet dat ik de planeten zelf zo lelijk vind

Maar het animal crossing noemen. Tja. Ik vond het leuk om huizen te bouwen in Daggerfall. In 1996. Maar het voelt me allemaal toch te oppervlakkig in Starfield om het een Animal Crossing ervaring mee te geven. Dan kijk ik toch veel meer uit naar het bouwen van mijn Dondoko eiland In Like A Dragon: https://www.youtube.com/watch?v=yU6qZi6zxRY De systemen die je nu al in die trailer ziet, is wat ik dan zoek.

De setting zelf vind ik verder top. Ik ben ook grote classic PC gaming space fan. En vanuit die hoek had ik juist meer van de space flight en combat verwacht.

[Apenheul]

Wat een lekker aflevering weer mannen. Het bezoek van Karel voegde weer lekker veel diepgang en nieuwe twists toe in de gesprekken. Zeker weer een keer uitnodigen!

Leuk om te horen dat jullie "ogen geopend" zijn voor wat betreft mogelijke locaties voor een volgende BB-dag. We hebben dit jaar kunnen zien dat ook zo'n e-sports ruimte heel prima kan werken. Ik denk zelf ook met veel genoegen terug aan de BB-dag dit jaar!

Wat betreft het hoofdonderwerp. Ik voel wel aardige verwantschap met het verhaal van Niels en Karel. Zelf voel ik me ook wel eens een game-archeoloog, diepgravend op onderzoek naar obscure titels of de oorsprong van bepaalde genres. Het JRPG genre blijft daarin voor mij toch altijd wel favoriet omdat dat zo'n rijke historie heeft en een eindeloze rabbit-hole is waar je in kunt duiken. Zo ben ik op dit moment Magna Carta II aan het spelen op de XBOX360. Het is een beetje clunky en type ruwe diamant, maar het doet ook interessant nieuwe dingen in het JRPG genre, wat het voor mij erg leuk maakt om te spelen!

Saga heb ik zelf ook eindeloos onderzoek naar gedaan voordat ik de sprong durfde te wagen. Ik had ooit Final Fantasy Legend II op de Game Boy gespeeld, en dat had me zo hard weggejaagd dat ik lang huiverig was om weer terug te keren naar Saga. Na het onderzoeken van een goede instaptitel, kwam ik ook uit bij Romancing Saga 3. Heb de remaster op de Switch helemaal uitgespeeld vorig jaar en kan die van harte aanbevelen! Wel met de side-note om je eerst in de te lezen in een beginner's guide en een walkthrough bij de hand te houden voor de wat lastigere stukken. Maar overall gaf het me zeker een unieke ervaring in het JRPG-genre.

Persoonlijk beleef ik ook erg veel plezier aan het spelen van ROM hacks. De beste ROM hacks nemen het originele spel en geven het dusdanige twist dat je het gevoel krijgt in een parallelle wereld terecht gekomen te zijn. Wat als de ontwikkelaars dit pad hadden gekozen? Het geeft een prachtige manier om klassieke games opnieuw te beleven in een geheel nieuw licht. Dit heeft mij al verschillende keren een prachtige game ervaring opgeleverd.

Weer een mooie thought provoking aflevering, dank!

ROM hacks zijn nog een blinde vlek voor mij, maar hoe je het omschrijft maakt me wel geinteresseerder (uitdiepen van een aspect van de oorspronkelijke game). En dank voor de tip m.b.t. Romancing SaGa 3. Ik zal er zeker een guide op naslaan!

[Apenheul]

Maar terug even naar Starfield. Voor mij lijkt het wel of Karel een ander spel speelt. Helemaal wanneer hij zegt dat Starfield je nergens toe dwingt.

Karel heeft dezelfde geschiedenis als mij. Die van hem gaat zelfs nog verder terug naar Arena. Voor mij was het Daggerfall. En in Daggerfall kun je conceptmatig praktisch alles wat ook nu weer in Starfield kan.

Maar het grote verschil zit juist hier:

"Voor mijn gevoel kun je Starfield juist alleen maar beleven door te doen wat de game zegt."

In Daggerfall had het verhaal zelfs meerdere hoofdpaden. Het verhaal zelf was een zandbak. Een Pen en Paper role playing game. Het speelde juist met jouw verbeelding en zo maakte je het echt mee. Net als dat je het echte leven mee maakt. Als een persoon in een wereld weet je maar een klein beetje van het geheel. Je wordt nooit wat verteld. Je krijgt geen richting. Je wordt niet aan de hand vastgehouden. Daggerfall zat vol met keuzes. En een heel groot politiek systeem. Alleen waren deze nooit zo duidelijk. Dat moest je zelf ontdekken. Zelf ervaren. Vaak achteraf. Zoals met een pen en paper RPG. Zoals in het leven.

En dat is mijn probleem met de Bethesda RPG's die hierna kwamen. Vanaf Morrowind deden ze telkens net iets minder. Nu in Starfield word je precies verteld wat je moet doen. Het hele verhaal is handje vast waar je af en toe een voor gedefinieerde, duidelijke keuzes maakt in een questline of het hoofd verhaal. Die keuzes zijn zo safe en duidelijk dat het voor mij wel klaar is. Het verhaal is geen zandbak meer en het is ook geen role playing meer. Sterker nog je weet al heel snel exact waar het naartoe gaat. Het is helemaal geen verrassing meer.

En inderdaad dan moet je de Role Playing Elementen elders zoeken. Het scannen van planeten dat Niels nog noemt kan ik mij iets bij voorstellen. Ik heb dat niet gedaan, maar ik snap dat dit voldoening kan geven en dat zie ik mij zelf ook wel doen. Is het niet dat ik de planeten zelf zo lelijk vind

Maar het animal crossing noemen. Tja. Ik vond het leuk om huizen te bouwen in Daggerfall. In 1996. Maar het voelt me allemaal toch te oppervlakkig in Starfield om het een Animal Crossing ervaring mee te geven. Dan kijk ik toch veel meer uit naar het bouwen van mijn Dondoko eiland In Like A Dragon: https://www.youtube.com/watch?v=yU6qZi6zxRY De systemen die je nu al in die trailer ziet, is wat ik dan zoek.

De setting zelf vind ik verder top. Ik ben ook grote classic PC gaming space fan. En vanuit die hoek had ik juist meer van de space flight en combat verwacht.

Volgens mij is Starfield na Final Fantasy XVI dit jaar de game waar de meningen het meest over uiteen lopen. Zo zie je maar dat hoe een game met iemand resoneert onder de streep gewoon heel persoonlijk is. Voor mij persoonlijk is Starfield de game waar ik dit jaar het meeste plezier uit heb gehaald, dat is dus nog meer plezier dan Tears of the Kingdom, Persona 4 Golden en Baldur's Gate II. Maar dat komt vooral doordat de setting de juiste snaar raakt, en er (voor mijn beleving) altijd iets interessants te doen is. Afgelopen week heb ik de hele Ryujin Industries questline doorlopen, hierdoor kreeg de game weer een hele andere smaak met vooral veel politieke intriges, sneaking en manipulatie. En ondanks dat ik de corporate ladder bijna tot aan de top beklommen heb doe ik alles alleen maar voor mezelf, want ik wil een bad-ass star cruiser kopen die compleet overpowered is maar wel helemaal laadt op mijn space opera fantasie

[Ok Impala!]

ROM hacks zijn nog een blinde vlek voor mij, maar hoe je het omschrijft maakt me wel geinteresseerder (uitdiepen van een aspect van de oorspronkelijke game). En dank voor de tip m.b.t. Romancing SaGa 3. Ik zal er zeker een guide op naslaan!

Nice. Laat het zeker weten als je speeltips zoekt op het gebied van ROM hacks.

[arjen1981]

Als ik Karel een tip mag geven zou ik direct met PS 4 beginnen en daarna terug gaan naar 1. PS4 voelt alsof het nog een nu game is en is bijna niet gedateerd. En ook helemaal niet te lang.

Met al dit geweld ben ik ook blij met de woorden van Mike over Lords of the Fallen. Die wordt hier nu voor dit jaar overgeslagen. Ik snap precies wat je bedoeld en vermoede al dat het geen echte was