Aantrekkingskracht retrogames (vs moderne games)

[Dotz]

Bij deze vraag ik me eens af wat voor jullie de aantrekkingskracht van retrogames is in vergelijking met moderne games. Daarbij doel ik vooral op de retrogamer, niet de retrogameverzamelaar.

Wat is de aantrekkingskracht die maakt dat je (nog) steeds op verouderde hardware speelt? Waarom heb je de overstap naar de achtste generatie niet gemaakt?

Persoonlijk vind ik de ontwikkeling die het online-gedeelte van games hebben doorgemaakt niet meer leuk. Ten tijde van vanilla-WoW en Battlefield 1942 vond ik dit reuze-interessant. Ik houd er echter niet van dat alle games volgepropt worden met RPG-elementen. Daarnaast vind ik DLC niet prettig. Er is zeer interessante DLC uitgebracht die écht wat toevoegt aan de game, denk aan Far Cry 3: Blood Dragon, maar het grotendeel van de DLC vind te duur of niet interessant. Natuurlijk staat het ieder vrij DLC niet aan te schaffen; maar ik bezit graag een volledige fysieke game. Zodra de online-functies niet meer ondersteund worden of de DLC niet meer aangeboden wordt valt hiermee een deel van de game weg. Denk hierbij aan veel van de Marvel vs Capcom-games waarbij veel DLC-characters uitsluitend nog te verkrijgen zijn door bepaalde collector's-/complete editions van de game te kopen.

Daarnaast bezit ik graag een fysieke game, die ik bij voorkeur in de console kan schuiven en direct kan spelen. Het overloze installeren, updaten (first day patches ) was altijd de reden voor mij om bij voorkeur op consoles te gamen.

Een laatste punt dat ik in mijn OP zal benoemen is toch de gameplay- en de graphics. Dit vind ik dan ook het lastigst om concreet onder woorden te brengen. De ''simpelere'' graphics zijn voor mij enorm aantrekkelijk. Het beperktere aantal bits en polygonen maakt dat er meer kwaliteit nodig is om een bepaalde sfeer te creëren. Neem games als Super Mario World 2: Yoshi's Island of het (imo underrated) Toy Story Racer. Deze games ademen sfeer.

Herkennen jullie je in deze punten? Zijn er nog hele andere zaken waaruit jullie passie voor retrogames ontstaat? Ik ben erg benieuwd !

[Pius]

Ik voel persoonlijk weinig aantrekkingskracht voor het "retro"aspect van een game. Ik speel games omdat ze goed zijn, of zelfs tijdloos. Er zijn gewoon veel goede retrogames, net als er veel erg goede moderne games zijn. Beide vind ik leuk om te spelen voor het vermaak dat ze bieden. Ik heb niet de indruk dat de games die vroeger gemaakt werden altijd beter/zuiverder zijn.

[toejam]

Ik sluit me bij Pius aan. Voor moderne games heb ik net zoveel aantrekkingskracht als voor retro games. Waar ik geen aantrekkingskracht voor heb is online gaming, en het wanstaltig patchbeleid waarin de game zoals die verkocht wordt in de winkel niet meer lijkt op wat je daarna speelt. Zodoende houdt voor mij alle verzamelwaarde op bij de generatie PSP/PS2 omdat ik weet dat ik die games over 30 jaar nog steeds kan spelen. Ik kwam er in mijn top 100 al achter dat dit voor de 360 niet meer geldt. Maar dat houdt niet in dat ik niet kan genieten van moderne games als op dit moment The Witcher 3. Dit is een avontuur waar ik zo geen gelijke voor kan noemen.

[Jumpman]

Voor mij zijn het bij retro games:
Nostalgie;
Jeugdsentiment;
Tijdloos;
Geen online;
Geen patches.

Maar ik kan ook genieten van de huidige games, als ze maar goed zijn.

[Ruud]

Retro games zijn over het algemeen simpeler van concept.
Oftewel: console aanzetten en spelen maar zonder dat je je eerst door een aantal menu's/tutorials/updates moet heen worstelen.

[jack-deejz]

Retro consoles hebben een eigen wereldje op zichzelf, geen verbinding met het net, geen updates, geen world class leaderboards etc. en een geheel eigen stijl aan games, vaak. En sommige games bieden speelstijlen die vandaag de dag weinig goede alternatieven kennen. En het is plug & play.

[Swey]

Bij mij gaat het meer om de kwaliteit van de games op het platform. Zo vind ik voor de gameboy Super Mario Land 2: six golden coins een van de mooist gemaakte games, als je bedenkt wat ze uit het systeem geperst hebben om het voor elkaar te krijgen. Bij de
Moderne games en platforms staan de
Prijzen mij toch ook tegen, €60,- voor een switch game? Daar kan ik 2-3 vita games voor kopen.
En ik ben net als een aantal mensen hiervoor, groot voorstander van physical games, dan kan ik ze over twintig jaar gewoon nog spelen, zonder de bullshit dat het platform op internet of de support ervoor verdwenen is.

TLDR; Good games are Good, bad games are bad, Mkay?

[Galious]

Ik sluit me voor het grootste gedeelte aan bij de heren Pius en Toejam. Ik ben gek op retro, maar ik speel net zo veel - of eigenlijk nog meer - moderne games. "Moderne games" is ook zo'n breed begrip, er is nog nooit zoveel variatie en diversiteit geweest in games en dat heeft voor mij een enorme aantrekkingskracht, want ik hou van variatie. Er zijn ook genoeg moderne games met de aantrekkingskracht van retro games, zo zijn er talloze retro-inspired indies of andere kleinere titels gebaseerd op een simpel concept met gameplay voorop. Ik voel mij dan ook het meest aangetrokken tot de indies en kleinere niche titels, maar ik kan zo nu en dan ook van een grotere titel genieten, sterker nog: de Soulsborne games en The Witcher III vormen mijn top 3 favoriete games aller tijden.

Het fysieke verzamelaspect en het "over 10-20-30 jaar nog kunnen spelen" probeer ik zoveel mogelijk los te laten. Er zijn dan toch weer zat nieuwe titels die ik dan wil spelen. En sommige games moet je ook gewoon "in het nu" spelen en beleven, zoals de Soulsborne games, terwijl er een actieve online community is. Dat voegt namelijk echt iets toe en biedt zo'n unieke ervaring, daar heb ik als nooit tevoren van genoten.

Kortom, modern en retro, ik zou het geen van beide kunnen en willen missen

[Apenheul]

Ik sluit me aan bij de post van Ruud, en anderzijds kan de eenvoud ook een grote kracht zijn van games doordat je weet wat je te wachten staat en je minder filler content hebt die afwijkt van de kern. Als ik een beat em up wil spelen dan zit ik meteen goed met Streets of Rage 2 of Turtles in Time; je hebt ook moderne beat em ups zoals Yakuza en die game is ook heel goed maar je moet je wel commiteren voor 30 uur en tegen een hoop laadtijden, cutscenes en extra activiteiten waarvan de meeste niet zo leuk zijn aankijken.

[Galious]

Yakuza zie ik persoonlijk ook niet als een beat 'em up. Ik zie dat veel meer als een verhalende action adventure in de geest van Shenmue, met het combat systeem van een beat 'em up. Dat is niet te vergelijken met een Streets of Rage of een moderne "echte" beat 'em up zoals - ik noem maar wat - Mother Russia Bleeds. Wat dat betreft heb je in moderne games ook meer dan genoeg keuze voor pure beat 'em ups, shoot 'em ups en andere klassieke genres.

[segatarian]

het recht door zee idee spreekt me aan bij retro.
zet hem aan, geen laadtijden, filmpjes, instructies, binnen 10 minuten heb je meestal al door of je het een leuk spel vind. moderne games vergen soms gewoon meer van je aandacht om het spel te leren, of het doel te ontdekken. daar heb ik niet altijd zin in.
plug and play actie reactie zeg maar.

[Apenheul]

Yakuza zie ik persoonlijk ook niet als een beat 'em up. Ik zie dat veel meer als een verhalende action adventure in de geest van Shenmue, met het combat systeem van een beat 'em up. Dat is niet te vergelijken met een Streets of Rage of een moderne "echte" beat 'em up zoals - ik noem maar wat - Mother Russia Bleeds. Wat dat betreft heb je in moderne games ook meer dan genoeg keuze voor pure beat 'em ups, shoot 'em ups en andere klassieke genres.

Ik begrijp waarom jij het zo ziet, en waarschijnlijk zien de meesten het zo, maar ik zie het als een soort moderne River City Ransom en heb de mini-games en side activities echt tot een minimum gelaten bij mijn playthrough van Yakuza 0. Ik zie Borderlands ook gewoon als first-person-shooter en Pocket Card Jockey als solitaire patience

[Dotz]

Ik kan me wat voorstellen bij alle reacties hier. Voorop gesteld; ik heb niets inherent tegen moderne games. Daarentegen vind ik het wel jammer wanneer ik €60,- moet betalen voor één game waarvan ik weet dat er later nog een hoop DLC bijkomt (of erger nog; al op de disc staat). De prijs van nieuwe games is vrij constant gebleven de afgelopen twee decennia. Maar toch gaat er in mijn achterhoofd dan een belletje af dat ik voor dat bedrag met een beetje geluk 20 of 30 PS2-games op kan pikken (of 5, met minder geluk).

[segatarian]

de tijd van cardridges was zeker niet beter
voor de megadrive werden prijzen voor nieuwe games gevraagd van fl 129 tot fl179.- (beetje zoals nu dus, maar dan wel 20 jaar inflatie later)
bij de snes lag dat nog een paar tientjes hoger en met de neo geo was je helemaal een verwend kind
fl 549.- voor een spel

[Dreef]

Retro games zijn over het algemeen simpeler van concept.
Oftewel: console aanzetten en spelen maar zonder dat je je eerst door een aantal menu's/tutorials/updates moet heen worstelen.

Je kunt het ook anders bekijken. Doordat retro games simpel zijn is het juist moeilijker.
Toen moest je zelf veel meer uitzoeken.
Geen pijl die de weg wijst of een levensbalk die naar verloop van tijd weer volloopt.

Dat is ook de reden dat ik van retro games houd.
Naast het stukje nostalgie vind ik veel games uit mijn jeugd nog echte gamers games.
Toen nog gemaakt voor die ene specifieke doelgroep, namelijk de fanatieke gamer.

Hoe cliché het ook klinkt maar games zijn tegenwoordig mainstream en nerds zijn cool.
Dat was wel anders in mijn jeugd.
Toen was je toch een beetje een buitenbeentje als je vertelde dat je een gamer was.
Tegenwoordig is de doelgroep veel breder omdat bijna iedereen wel eens een game speelt.
Veel games worden ook ontwikkeld met dat idee. Het moet zoveel mogelijk mensen aanspreken.
Dat komt de kwaliteit vaak niet ten goede. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Ik ben blij dat ik het 8-bit tijdperk heb mogen meemaken en alles daarna.
Voor mij de ultieme periode in gaming met de grootste veranderingen.

[jack-deejz]

Hoe cliché het ook klinkt maar games zijn tegenwoordig mainstream en nerds zijn cool.
Dat was wel anders in mijn jeugd.
Toen was je toch een beetje een buitenbeentje als je vertelde dat je een gamer was.

Klinkt toch iets anders dan de buurt waar ik was opgegroeid. Wij waren naast gamers ook rasechte straatschoffies. Goed, wij gingen ons niet meten met gasten die regelmatig in de bak belandden, maar hebben ook veel gekke dingen uitgehaald.

Maar ergens klopt het wel wat je zegt, dat gamers vaak toch een andere groep waren, inderdaad vooral voordat de Sony PlayStation kwam, al werden 8-bit en 16-bit consoles soms ook wel gewaardeerd door non-gamers. En eerlijk gezegd hadden wij het op straat ook vaker over andere dingen, tenzij er een toffe nieuwe game uit was (en bepaalde mensen niet in de buurt waren).

P.S.: Misschien waren wij ook wel buitenbeentjes

[Niets]

Dit filmpje laat het wat mij betreft goed zien. Gegeneraliseerd, ik weet ook wel dat er uitzonderingen zijn, maar het is wel waar.

[jack-deejz]

Dit filmpje laat het wat mij betreft goed zien. Gegeneraliseerd, ik weet ook wel dat er uitzonderingen zijn, maar het is wel waar.

En waar zijn de perks dan, waarmee je het karakter Mario kunt upgraden?

[jack-deejz]

Moet trouwens nog wel even toevoegen aan mijn eerdere posts hier, dat ik zowel oude als nieuwe games kan waarderen. Sommige dingen werken wel en andere dingen werken weer niet in bepaalde games.

[WildCard]

Ik kies retro boven moderne games
ook zien de games tegenwoordig echt mooi uit
en zo realistisch dat je nep van echt niet kan onderscheiden, maar ik vind de min punt van de games van nu (weet dat ik in herhaling valt):
- Dlc's.
- update onzin.
- het gevoel hebben dat je incomplete games
koopt voor full price.

Terwijl de oude games meteen en volledig kan
spelen zonder bovenstaande onzin.

En laad tijden in games verschilt sommige zijn
snel andere heel traag maar dat mag de pret niet drukken behalve Sonic Unleashed voor de PS2
daar zijn te veel en te lange laadtijden... :-/
(niet aan te raden om deze even snel te spelen
in een door de weekse avondje)

[OldSchool]

Ik verkies niet per definitie de een boven de ander. Wel ben ik opgegroeid in de jaren 80, vooral met Videopac en Commodore 64. De nostalgie die hieraan vastkleeft heeft natuurlijk een toegevoegde waarde. Logischerwijs is de replay waarde van een Commodore 64 game over het algemeen hoger dan die van een Videopac game. Maar elk systeem deed wat er in die tijd mogelijk was. De Videopac spellen deed je over het algemeen ook geen uren achter elkaar. Je speelde wel uren achter elkaar, maar dan meerdere games. Het waren een soort snackjes, enigszins vergelijkbaar met de eerste mobile games van nu: korte, snelle games. Dit werd met de C64 wel beter, maar in vergelijking met vandaag de dag, nog altijd een wereld van verschil. Als je in die tijd opgroeit, met het principe “laden en spelen”, groei je op met veel herhaling en pogingen high scores te verbeteren.

Het lijkt alsof dit een beetje in mijn DNA geprogrammeerd zit. Waardoor ik dan ook een voorkeur heb voor deze games. En die games zie je vooral terug onder de retro games.

Ik sta echter wel open voor alles, waardoor ik ook moderne games kan waarderen. En wat ik vooral in de modernere tijd leuk vindt, zijn multiplayer games. Rio op de Wii, Overcooked en Buzz games op de PlayStation, Chuchu Rocket op de Dreamcast, etc. Samen games spelen is écht leuk.

[segatarian]

Als de gameplay goed, is kan ik alsnog snel aan mindere graphics wennen (tov van nu)
Valt me zelfs op dat je na een uurtje spelen het alweer bijna normaal gaat vinden dat games er zo uit zien.

[OldSchool]

Ik vraag me ook af hoe belangrijk de graphics daadwerkelijk zijn. Er worden veel nieuwe games uitgebracht in 8-bit stijl en mijn kinderen bijvoorbeeld, spelen regelmatig samen met mij retro games. Er is natuurlijk een grens: ze hebben weinig interesse in de Videopac bijvoorbeeld, maar vanaf 8-bit en hoger vinden ze prima.

[segatarian]

ja mee eens

[Flozem]

Gameplay is king. 8 en 16bit games kan ik nog goed waarderen. Beter dan sommige moderne 3d games met net-niet realistische graphics en niets te beleven.

Het voordeel van mijn retro collectie is dat ze allemaal genietbaar zijn zonder day-1 patches of dlc.