Old School’s Gaming Biography! - Epiloog

[OldSchool]

Ik heb alleen de PS2 versie met de buzzers gespeeld. Een mooi recept voor een avondje spelen met vrienden die niet per se iets met video games hebben, en sowieso sfeervoller dan iets als 30 seconds of Trivial Pursuit.

Als ik zie hoe mijn familie enthousiast raakt, dan heeft dat inderdaad zijn eigen sfeer. 30 Seconds gaat wel ook altijd mee

[OldSchool]

Gaming Biography
Part twenty-six: Wii Party - Nintendo Wii

Na de PSP werd het niet bepaald rustiger op game gebied. Door het succes van de psp raakte ik geïnteresseerd in het gamen van vroeger. Je pakt je Gameboy er nog eens bij, sluit de Mega Drive nog eens aan en probeert een game te laden op je Commodore 64. In de tijdlijn was dit het moment waarop geïnteresseerd raakte in retro. Ik was vooral benieuwd naar de dingen waar ik altijd over las, maar nooit heb gehad. Want hoewel ik vroeger erg veel plezier heb gehad van de Gameboy, keek ik ook wel verlekkerd naar een systeem als de Game Gear. Want een kleurenscherm, hoe vet is dat? Het was dan ook geen toeval dat de eerste aankoop die ik deed, een Game Gear was.

In die tijd dacht ik nog: ik hoef het niet te hebben, ik wil het vooral ervaren. Dus ik kocht van alles, maar probeerde het ook weer te verkopen. Uiteraard via Marktplaats, maar ik had kort ook een webwinkeltje. Maar de hobby werd steeds meer hobby en ik wilde dingen vooral zelf houden. Het ging pijn doen om iets te verkopen, waar ik er maar één van had. Daarnaast kreeg ik ook steeds meer moeite met de prijzen. Velen kochten in om met winst te verkopen. Dat ging me steeds meer tegenstaan, tot het moment kwam dat ik stopte met de winkel en alles zelf ging hoarden. Ik ben precies op tijd begonnen. Ik kocht nog Gameboys onder de tien euro. Setjes Mega Drive met games voor 25€. Heerlijke tijd. Naast dat mijn hobby begon, had ik inmiddels ook drie kinderen. Toen ze nog klein en lief waren, kwamen we op het idee om een Wii aan te schaffen. De Wii is voor mij vooral een ‘samen’ console. Ik heb denk ik geen enkele game serieus in mijn eentje gespeeld. Dat deden we vooral samen met de kids.



Met kerst kochten we een Wii. En een extra controller. In de doos zaten Wii Party en Wii Sports. Na het uitpakken kwamen we er al snel achter dat twee controllers niet genoeg was. Zodra de winkels weer open waren, kochten we er meteen twee bij. Wii Party is simpel, maar dat is alleen maar handig als je met je jonge kinderen wilt spelen. En spelen deden we. Wii Sports was ook aardig, maar uiteindelijk was Wii Party de favoriet. Dus speelde we dit vaak. Heel vaak. Wii Party is net als Mario Party een combinatie van een spoor á la ganzenbord en mini-games. Ieder dobbelt en het vakje waar je op terecht komt, bepaald wat er verder gebeurt. Elke ronde wordt er een mini-game gespeeld om te bepalen wie als eerste mag dobbelen. De volgorde maakt uit, omdat je een extra dobbelsteen krijgt. Mag je als eerste, dan krijg je een gouden dobbelsteen, waarmee je hoger kunt gooien dan met een zilveren of bronzen dobbelsteen. Doel is natuurlijk om als eerste het eindpunt te bereiken. Het enthousiasme van de kids werkte aanstekelijk.

De Wii is natuurlijk een echte familie console. En Wii Party sluit daar feilloos op aan. We hebben deze game zo vaak gespeeld, en ook zo vaak echt met zijn vieren. Het klinkt wat zweverig om te zeggen dat het ons dichter tot elkaar bracht, maar in feite was dat wel zo. Alle activiteiten die je als gezin samen doet, hebben dat effect. Natuurlijk is Wii Party een ontzettend simpel spel. Maar de meerwaarde zit hem in het samen spelen. Het feit dat het spel simpel was, maakt ook dat iedereen mee kon doen. En ook iedereen maakte kans om te winnen. Nu zijn de kids groter en spelen ze elk op hun eigen PC. Zo gaat dat en zo hoort dat ook te gaan. Maar ik kijk met enige nostalgie terug naar de tijd waarin we dit soort spellen samen speelden. Gelukkig komt er af en toe nog iemand op het idee om het nog eens te spelen. Meestal is dat mijn dochter en dan spelen we nog eens een rondje. Mooi dat dat nog gewoon kan ook al is ze inmiddels 18. Ik geniet er dan opnieuw met volle teugen van.



We speelden eigenlijk altijd het standaard spel, het bordspel. Maar er zijn meerdere manier om de game te spelen. Na vele potjes gespeeld te hebben, werd het interessant om ook daar eens naar te gaan kijken. De optie Wereldreis werd een nieuwe favoriet. Uiteindelijk gaat het nieuwe er van af en komen er gelukkig andere games om samen te spelen. Bij vriendinnetjes speelde mijn dochter Just Dance, dus dat wilde ze thuis ook. En ja hoor, ik deed gewoon mee. We kregen ook Stunt Flyer, met een kek stuurtje. Lekker rondvliegen en opdrachtjes uitvoeren. En zo waren er nog wel meer. De Wii heeft ons in ieder geval nooit teleurgesteld.

[KillingRaptor]

Deze heb ik nooit gespeeld. De enige echte party games die ik heb gespeeld zijn volgens mij de Mario Party games.

[OldSchool]

Deze heb ik nooit gespeeld. De enige echte party games die ik heb gespeeld zijn volgens mij de Mario Party games.

Op de Wii heb ik stiekem een voorkeur Wii party, Mario Party is voor mijn gevoel nog meer wachten.

[OldSchool]

Gaming Biography
Part twenty-seven: Rio - Nintendo Wii

Niet alleen Disney en DreamWorks maakten goede animatie films. Dat bewees Rio. Hoewel de studio inmiddels is overgenomen door Disney en het alsnog een Disney film is geworden. De film gaat over twee blauwe vogels, de laatste in hun soort. De dame woont in de jungle, de heer woont in de grote stad. De film draait om het samen brengen van de twee om de soort te redden. Echter zijn er ook bad guys in de film die de vogels willen vangen om voor veel geld te verkopen. Naast de bad guys, is er ook nog een bad bird. Deze werkt samen met de dieven en jaagt op de blauwe vogels. Dit is een notendop waar de film over gaat. Het eerste deel van Rio was een groot succes hier in huis!

In huis hadden we een Mede8er. Een apparaat waar je media op kan zetten en kon aansluiten op de TV. Ik gooide hem vol met films en series, voor onszelf en voor de kids. Overal plaatjes bij en zo ontstond er een uiteindelijk een groot menu met mogelijkheden. Een soort van pre-Netflix op een apparaatje. Rio werd vaak gekeken. En het blijft een mooi iets als dingen samen komen. Want er is ook een game op de Wii die Rio heet! Rio is opnieuw een party game. Op de Wii bestaat de game uit veertig verschillende mini-games. De game had op ons hetzelfde effect als Wii Party: we genoten er van om het samen te spelen. Ook deze game deden we regelmatig met zijn vieren.



Er zitten uiteraard veel links in naar de echte film. Je kunt alle hoofdrolspelers uit de film kiezen. Uiteraard Blu en Jewel, maar ook Rafaël, Eva, Pedro of Nico. Veel voice lines uit de film. De stemmen in de game kwamen overeen met die in de film. Veel cutscenes die voortborduren op de film. Als je film al heel leuk vindt, dan geeft de game iets extra’s. Geen ganzenbord in Rio. Je speelt de mini-games achter elkaar, in de vorm van een kampioenschap. Je kunt met maximaal vier spelers tegelijk spelen. Na elke game is er een winnaar, en eindigen mensen ook op plek twee tot en met vier. Elke positie kent je punten toe. Deze punten worden telkens bij elkaar opgeteld en aan het einde komt daar dan een winnaar uit de bus.

Wat een voordeel is aan Rio, is dat je de mogelijkheid hebt zelf je kampioenschap samen te stellen. Je kunt het spel random mini-games laten kiezen en je kunt aangeven hoeveel dat er moeten zijn. Maar je kunt ook je eigen favoriete mini-games uitkiezen en je eigen kampioenschap samenstellen. Aan het begin doe je het random, maar je krijgt natuurlijk door welke games leuker en welke minder leuk zijn. Uiteindelijk werd het zelf samen stellen de standaard. We hebben deze games echt uren met elkaar gespeeld. De mini-games zijn in Rio nog altijd voor iedereen goed te doen. Maar ze zijn wel wat uitgebreider dan in Wii Party. Doordat je tussendoor niet telkens hoefde te dobbelen, ging het spel ook veel sneller en had je veel meer effectieve speeltijd. De mini-games variëren meer dan voldoende. Zo speel je soms IJshockey tegen elkaar, soms moet je ananassen ontwijken die naar je worden gegooid. Soms moet je mikken, soms ontwijken. Soms is het push your luck en soms gaat het om timing.



Rio is een game die ik niet alleen met de kinderen heb gespeeld. Ook met een groep volwassenen kan de game een succes zijn. Met mijn vaste clubje spelen we vaker op de Wii en dan zijn dit soort party games eerder regel dan uitzondering. En Rio is dan toch wel de game of choice, die je er als eerste bij pakt. Het feit dat er scores behaald kunnen worden, zorgt voor de nodige rivaliteit. Maar we spelen werkelijk van alles. Van Wii Party tot aan Babysitting Party. Die laatste is echt een game voor hele jonge kinderen. En hele oude mannen, zo bleek. Ik heb mijn vader nog nooit zo hard zien lachen, als tijdens deze game. De Wii is de party game console bij uitstek. Hoewel ik hem inmiddels heb geüpgrade naar een Wii-U, is dit een systeem wat altijd aangesloten zal blijven staan. Enerzijds om met de kinderen de tijd van toen te herleven, anderzijds om net zo veel lol te beleven met de volwassenen.

[OldSchool]

Gaming Biography
Part twenty-eight: Skylanders Giants - Nintendo Wii

Het zal inmiddels wel duidelijk zijn, dat de Wii een gezinsdingetje was. We hadden vier controllers en vier nunchucks. Natuurlijk een prachtige commerciële zet van Nintendo. Een controller kostte vijftig euro en een nunchuck vijfentwintig. We hebben meer uitgegeven aan controllers dan aan de Wii zelf. Hoewel veel mensen om ons heen de Wii om hadden laten bouwen, bleef de onze origineel. We hadden dan wel geen honderden games, maar desalniettemin wél honderden uren aan plezier.

De volgende game, Skylanders Giants, was commercieël ook een goede zet. Want in een tijd waarin er veel piraterij is, liet men de game niet draaien om de game zelf, maar om de accessoires er om heen. In de Skylanders games, komen namelijk de apart verkrijgbare Skylanders poppetjes tot leven in de game. In de starterset zitten natuurlijk al wat Skylanders figuren, maar ook de onmisbare portal. Deze sluit je met usb aan op de console. Vervolgens kun je een Skylanders figuur op die portal zetten en deze komt tot leven in de game. Het karakter op de portal, wordt het karakter in de game waar je mee speelt.



En daarmee houdt het concept niet op. Want de game is zo gemaakt, dat je verschillende figuren nodig hebt om de hele game te kunnen beleven. Regelmatig kom je een poort of iets dergelijks tegen en werd je geïnformeerd dat je om verder te kunnen, je een Skylander van een bepaald element nodig had. Je wilde minstens één Skylander van elk van de acht elementen hebben. Elke keer dat we in de winkel weer een nieuw figuurtje aanschaften, bedacht ik me weer opnieuw hoe briljant het concept was. Gelukkig werd het ook mogelijk om in kringlopen of rommelmarkten voor een veel lager bedrag de figuren op te pikken. Een concept kan nog zo briljant zijn, uiteindelijk moet je wel ook de game willen spelen. Maar dat was in ons gezin totaal geen probleem!

Er is een story line. Kaos is de bad guy en we trekken er op uit de Skylanders wereld te redden. Je krijgt per level een redelijke lineaire zoektocht naar het eindpunt. Tussentijds kom je de nodige vijanden tegen en kun je ook karakters tegen komen met wie je een mini-game kunt doen. Een potje Skystones, zoals dat heet. Wat van Skylanders een toffe game maakt, is dat je hem in twee spelers co-op kunt spelen. En dat hebben we dan ook vaak gedaan. De game zorgt er wel voor dat je niet te ver uit elkaar beweegt. Naast de story line heeft de game nog allerlei andere opties om met je Skylanders te spelen. Je kunt tegen elkaar spelen, of ook hier juist in co-op tegen de game.



Skylanders Giants sloeg aan bij alle drie de kinderen. En ook bij hun vader. We speelden de game in verschillende samenstellingen. De game is uiteindelijk ook uitgespeeld, al was ik daar zelf helaas niet direct bij betrokken. Maar ik vond het wel tof om te zien, hoe we samen telkens verder kwamen in de game. En toen de story mode minder interessant werd, begonnen we aan de andere game modes. Het struinen langs de kraampjes op de rommelmarkten was ook heerlijk om samen met de kinderen te doen. Als ik de kinderen mag geloven, hebben we ze voor Giants inmiddels allemaal. Het eerste doel, alle Giants, was nog een uitdaging. De Giants waren twee keer zo groot als de normale Skylanders. Er was er één voor elk element. Uiteindelijk vonden we de laatste via Marktplaats. Mission accomplished! Deze periode was een fantastische periode. Heerlijk, als je kinderen jou gaan uitleggen hoe de game werkt en wat je moet doen. Samen met je kinderen genieten van een gedeelde passie. Beter dan dat wordt het niet!

[Joey]

Ik heb laatst alle Skylanders-games voor de Wii (U) en 3DS opgepikt die ik nog niet had. Het zijn best vermakelijke action-platformers, waarbij de console-versies compleet verschillen van de 3DS-versies.

[OldSchool]

Ik heb laatst alle Skylanders-games voor de Wii (U) en 3DS opgepikt die ik nog niet had. Het zijn best vermakelijke action-platformers, waarbij de console-versies compleet verschillen van de 3DS-versies.

We zijn begonnen met Giants. Alles wat daarna kwam is wel geprobeerd, maar was hier in huis minder succesvol. Ik heb een aantal 3DS Skylander games, met portal, maar die moet ik altijd nog opstarten. Wel had ik ook een portal voor de IPad, daar had je ook twee games om te spelen. Ik vond en vind het toch echt wel tof.

Dank voor de reminder voor wat betreft de 3DS. Toch eens gaan proberen…

[OldSchool]

Gaming Biography
Part twenty-nine: Gang Beasts - PS4

Ondertussen werden de kinderen wat ouder en verloren de interesse in de Wii. Er druppelde berichten binnen van vriendjes met een PlayStation 4. De eerstvolgende kerst lag er een PlayStation 4 onder de kerstboom. Met controllers ging het net als met de Wii: al snel kwam het totaal aantal op vier. Mijn eigen interesse lag op dat moment al lang bij retro. Hoewel ik niets tegen de PS4 had, speelde ik vooral op oude systemen. De eerste game die dat veranderde, werd onder mijn aandacht gebracht door mijn dochter. Die keek een filmpje met Enzo Knol en een paar anderen die games speelden. De game die ze mij liet zien: Gang Beasts.

In Gang Beasts speel je ieder een nogal lomp figuurtje. Doel van de game is om de andere spelers te elimineren. Maar je karakter is lomp, traag en onhandig. Je kunt elkaar slaan en vastpakken. Ligt iemand knock out, dan kun je die persoon optillen en gooien. De game had oorspronkelijk acht verschillende stages. Zo was er eentje die zich afspeelde in een metro station. Daarin kon je iemand voor de metro gooien. In een ander level kon je iemand over de rand van een flat gooien. Of je speelde tegen elkaar in een lift. De gameplay is eenvoudig, maar daardoor is het pick up and play. Binnen een minuut leg je de game uit en is het gevecht aan!



We hebben het inmiddels niet meer over de Wii, maar ook op de PS4 waren er party games. Hoewel de kinderen inmiddels zich richtten op Fortnite en Call of Duty, bleven dit soort games toch ook interessant voor ze. Gang Beasts is een party game, dus hoe meer zielen, hoe meer vreugd. De controls zijn apart en daardoor is het best nog lastig om je doel te bereiken. En als je in gevecht bent met iemand, is het niet zomaar gezegd wie er gaat winnen. Je kunt iemand ook vastpakken en meeslepen. Vaak wordt er een kamikaze actie gedaan: je sleept bijvoorbeeld iemand mee op de metro lijn. Vervolgens probeer je er zelf op tijd uit te klimmen in de hoop dat het de ander niet lukt. Dan komt de metro en… Omdat het vechten niet zomaar rechttoe, rechtaan is zoals in een normale fighting game, word je creatief in het bedenken van manieren om te winnen.

Voor Gang Beasts was de PS4 vooral iets voor de kids. We hadden uiteraard wat games gekocht bij aanschaf van de PS4. Denk aan games als Call of Duty Black Ops III en Knack. Call of Duty wel geprobeerd. Knack heb ik een tijdje samen met mijn jongste zoon gespeeld. Maar het was toch weer een party game die me wat serieuzer geïnteresseerd maakte in het systeem. Met iedereen die maar wilde, speelden we Gang Beasts. En zelfs mensen die niet eens zo zeer into gaming waren, hadden de grootste lol. Dat is toch knap, als een game dat weet te bewerkstelligen.



Naast het standaard rumble verhaal, waren er nog meer game modes. Onze favoriet: Soccer. Door de vreemde besturing wordt het erg interessant om in een afgelegen steegje met twee tegen twee voetbal te spelen. Ook hier is het geen FIFA of PES. Het is knokken en tegen de bal aan lopen, tot er per ongeluk een goal uit ontstaat. Daarnaast zijn er ook online mogelijkheden in de game. Gang Beasts is een toegankelijke game. Je hoeft er niet veel voor te kunnen. Het is grappig om te spelen, zeker samen met drie anderen. Het is chaotisch, niets van wat je probeert lijkt te lukken. En toch is er elke ronde iemand die wint. Ik heb de game in veel wisselende samenstellingen gespeeld. Het is zo dat iedereen die de game speelt, er in ieder geval heel veel lol aan beleefd!

[KillingRaptor]

Gang Beasts is best grappig ja, heb die ook staan op mijn PS4. Het is allemaal lekker clumsy en dat maakt het vaak hilarisch.

[Fing3r]

Ik speel hem nog wel eens om de avond af te sluiten nadat we in Counter Strike weer op ons flikker hebben gekregen en met zijn vieren of vijfen is dat best wel dikke lol en ben je de teleurstelling van de verloren pot CS alweer snel vergeten.

Het bijzondere is dat het allemaal behoorlijk lomp en raar aanvoelt, maar je kunt echt wel skills ontwikkelen in Gang Beasts het grabben, meppen en liften zijn best wel lastig soms maar hoe meer je het speelt hoe handiger je wordt.

Ik heb mij wel eens ergens boven in een hoekje verstopt door helemaal omhoog te klimmen en de rest maar zoeken

[OldSchool]

Gang Beasts is best grappig ja, heb die ook staan op mijn PS4. Het is allemaal lekker clumsy en dat maakt het vaak hilarisch.

Inderdaad! Misschien wel één van de games waar ik het meest hij heb moeten lachen!

[OldSchool]

Ik speel hem nog wel eens om de avond af te sluiten nadat we in Counter Strike weer op ons flikker hebben gekregen en met zijn vieren of vijfen is dat best wel dikke lol en ben je de teleurstelling van de verloren pot CS alweer snel vergeten.

Het bijzondere is dat het allemaal behoorlijk lomp en raar aanvoelt, maar je kunt echt wel skills ontwikkelen in Gang Beasts het grabben, meppen en liften zijn best wel lastig soms maar hoe meer je het speelt hoe handiger je wordt.

Ik heb mij wel eens ergens boven in een hoekje verstopt door helemaal omhoog te klimmen en de rest maar zoeken

Respect! Dat klimmen heb ik nooit goed onder de knie gekregen…

[Apenheul]

Leuk, Skylanders en Gang Beasts.

Skylanders was een guilty pleasure van mij, ik heb alleen Spyro's Adventure en Giants gespeeld maar ik vond het ook zeer vernakelijke action games. Het is geinig om die poppetjes te levellen en om ermee af te wisselen.

[OldSchool]

Gaming Biography
Part thirty: Overcooked - PlayStation 4

Ik speelde inmiddels vooral retro, en als ik al modern speelde, dan toch vooral handheld. De PlayStation 4 was vooral een aanschaf voor de kinderen. En als verzamelaar, is het natuurlijk ook leuk om zo veel mogelijk systemen in huis te hebben. En wat er staat, ga je natuurlijk toch gebruiken. Zo werkt dat. Maar dat gebruik ging al snel één kant op. De PS4 staat dan wellicht niet zo bekend om zijn party games als de Wii van Nintendo, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn. Want terwijl ik aan de ene kant meer naar de handheld kant ging, was er een andere kant die graag multiplayer games speelde. Dat kon met familie zijn, maar ook binnen het gezin.

Als er één game is, die ik zou moeten aanwijzen als de meest gespeelde game in dit huis op de PS4, dan is dat wel Overcooked. Deze game is in verschillende samenstellingen veel gespeeld. Het is ook de game waar mijn vrouw het meest aan mee heeft gespeeld. In Overcooked speel je als chefs en is het de bedoeling om zo snel mogelijk gerechten klaar te maken. Je moet koken, bakken, beleggen, hakken, alles wat je normaal ook in de keuken moet doen. Je maakt van alles, van hamburgers tot aan sushi. Er wordt friet gebakken, rijst gekookt, pizza in de oven gedaan. En dat natuurlijk allemaal in een race tegen de klok en met maximaal vier spelers tegelijk. De game begint met een top down view op een wereld kaart. Met je food truck kun je hier manoeuvreren en kun je kiezen welk level je wilt gaan spelen. Uiteraard is er wel een pad voor je uitgestippeld en zul je levels moeten halen om verder te kunnen. Je kunt levels halen met één, twee of drie sterren.



De levels zijn natuurlijk niet zo gemaakt dat ze het makkelijk voor je maken. Zeker, in het begin gaat alles redelijk. Maar de levels worden steeds moeilijker en de gerechten die je moet maken worden steeds uitgebreider. Zo komen er levels met een vloer van ijs. Je komt wat trager op gang en stopt wat later dan de bedoeling is. Er zijn ook levels waar de keuken in delen is opgedeeld. Deze delen roteren en maken dat je niet altijd overal kunt komen. Dus voor het roteren, moet je zorgen dat je je als spelers goed verdeeld. Op het moment dat je gaat koken, of bakken, moet je goed opletten. Want als je iets te lang kookt of bakt, kan er brand uitbreken. Gelukkig hangen er brandblusser en is het vuur te doven. Mits je er snel genoeg bij bent…

Overcooked speel je continue onder de druk van tijd. Boven in het scherm zie je de gerechten die je moet maken. Er onder een tijdbalk. Voor de tijd verstrijkt, moet je het gerecht geserveerd hebben. Doordat je continue onder tijdsdruk aan het werk bent, vereist het dat vrijwel alles goed moet gaan. Hierover is een goede communicatie onder de spelers essentieel. En dat maakt van Overcooked een uitdagende, maar ook hilarische game. Er wordt geroepen, geschreeuwd, soms zelfs gescholden. En dat maakt van Overcooked nou juist een geweldig spel. Het laat je hartslag stijgen en je lichaam maakt voldoende adrenaline aan. We hebben wel gemerkt dat je het meest succesvol bent als je met zijn tweeën speelt. Niet dat dat ons tegen hield om met meer personen te spelen, maar toch.



Na Overcooked kwamen er een aantal DLC’s. De meeste er van uiteindelijk gratis. Er kwam ook nog een Overcooked 2. Nieuwe levels, maar wel gewoon meer Overcooked. We kwamen steeds verder in de eerste game en uiteindelijk speel je een langer, laatste level. Die is uiteindelijk ook behaald en de game is uitgespeeld. Dat neemt zeker niet weg, dat we de game nog altijd spelen. Want nog steeds wordt de game opnieuw opgepakt. De DLC’s en deel 2 zorgen er voor dat er nog voldoende uitdaging wordt geboden. Zeker in vakanties en dergelijke, is het een traditie geworden om Overcooked te spelen. Overcooked is voor ons hét spel op de PS4 geworden en is tot nog toe ongeëvenaard.

[arjen1981]

Mooi om zoveel samen spel spelen te zien. Ik speel ook veel samen maar is het bij ons meer controllers schuiven

[KillingRaptor]

Ik heb deze 1 keer gespeeld maar dit is toch niets voor mij, veel te stresserend.

[OldSchool]

Gaming Biography
Part thirty-one: Knowledge Is Power - Sony PlayStation 4

Quizzen, ik hou er nog steeds van. Hoewel het een teleurstelling was dat er geen Buzz uitkwam voor de PlayStation 4, was er gelukkig wel een alternatief. En dat heet Knowledge Is Power. En hoewel de game geen Buzz heet, is het in alles een spirituele opvolger. In deze game speel je ook in een show en heeft de show net zo’n dosis flauwe humor als Buzz. Maar er zijn ook verschillen te vinden en de look en feel is compleet anders. Maar een quiz is een quiz, en ook in deze game worden er vragen gesteld en mag je uit vier antwoorden de juiste kiezen.

Deze game werkt niet met buzzers, maar maakt gebruik van PlayLink. Dit betekent dat iedereen de Knowledge Is Power app kan downloaden op de telefoon. Als je op de PlayStation de game opstart, kunnen deelnemers met hun telefoon verbinding maken met de PS4. Er kunnen maximaal zes spelers tegelijk mee doen. Voor je het spel begint kies je één van de karakters en de game vraagt je om een naam in te voeren. Daarnaast een selfie, welke vervolgens op je karakter geplakt wordt. Dit proces alleen al zorgt altijd wl voor de nodige lol. Het doel is altijd om er voor te zorgen dat niemand weet wie met welk karakter speelt. Er achter komen wie nou wie is, is al een quiz op zich! Elke vraag begint met het kiezen van een onderwerp. Je ziet vier deuren met daarboven het onderwerp dat ze vertegenwoordigen. De deur met de meeste deelnemers gaat open en het onderwerp is gekozen. Bij een gelijk spel, wordt er door de game geloot. Ook heeft elke speler elke deelname één troef om in te zetten. Daarmee kun je er voor zorgen dat jouw deur wint, ongeacht waar de andere deelnemers staan.



De game bestaat in totaal uit twaalf rondes. Je krijgt drie keer een vraag, vervolgens een andere spel modus. Die andere spel modi bestaan uit sorteren en linken. Bij sorteren krijg je bijvoorbeeld songtitels te zien. Links en rechts van je scherm zie je twee artiesten. Aan jouw de taak om de songtitel naar de juiste bijbehorende artiest te slepen. Bij linken krijg je meerdere halve bolletjes te zien. Er verschijnen bijvoorbeeld boven in je scherm Disney karakters en onder in je scherm Disney films. Vervolgens sleep je dan het juiste karakter naar de juiste film. Na de laatste set van drie vragen begint de finale. De finale speelt zich af op de pyramide van kennis. Alle punten die je tot dan toe hebt behaald, worden omgezet in treden. Hoe hoger je op de pyramide staat, hoe dichter je bij de overwinning bent. Uiteindelijk kan er maar één de top bereiken en dat is de winnaar van het spel!

In de game zit ook een tijd element. Want het gaat niet alleen om wie het antwoord goed heeft. Degene die als snelste het goede antwoord geeft, krijgt meer punten dan degene die als laatste het goede antwoord koos. Kies je fout, krijg je natuurlijk geen punten. Wat anders is aan Knowledge Is Power, is dat je elkaar dwars kunt zitten met behulp van Powerplays. Zo heb je bijvoorbeeld bevriezen. Ben je slachtoffer van deze Powerplay, dan zijn de antwoorden bedekt onder een laag ijs. Je zult het ijs dan eerst moeten ‘weghakken’ voor je je keuze kunt invoeren. Niet elke Powerplay is overigens negatief. Zo is er ook één genaamd Puntenfeestje. Hiermee verdubbeld de score van álle deelnemers. De game speelt altijd volgens dezelfde volgorde. Daardoor is er minder variatie dan we van Buzz games gewend zijn. Wel zijn er dusdanig veel vragen, dat ik tot nog toe nog nooit een dubbele vraag ben tegengekomen. Ik heb ook begrepen dat vragen die eerder gesteld zijn, worden bijgehouden en niet terugkomen.



Knowledge Is Power is vrijwel door iedereen geliefd. We spelen deze met het gezin, maar ook met de visite. Iedereen kan het spelen, je hoeft geen gamer te zijn. Op game avondjes was dit steevast een afsluiter. Na andere games te hebben gespeeld, speelde we vaak nog één of twee potjes Knowledge Is Power. Als we dit dan aan verspelen waren, schoof er regelmatig iemand bij: mijn vrouw of één van de kinderen. Mijn jongste zoon weet ook hier zijn geluk te gebruiken om de game te winnen… Er is ook een opvolger: Knowledge Is Power Decades. De opzet van de game is in grote lijnen hetzelfde. Alleen kies je per set vragen een decennium waar de vragen over gaan. Dat kan de jaren tachtig zijn, maar ook de zeroes. Daarna kies je vervolgens weer een deur met een onderwerp. Eerder had ik het over sorteren en linken. In Decades zijn er meer van deze spel modi en deze rouleren, waardoor er net iets meer variatie ontstaat. Naast de bekende Powerplays, zijn er in Decades meer mogelijkheden om elkaar dwars te zitten. Naast de gewone Knowledge Is Power is Decades meer van hetzelfde, maar anders genoeg om de aanschaf de moeite waard te maken. Het is hier een veel gespeelde game en door de mogelijkheid van zes spelers, een van de beste party games op de PS4!


PS: Dit filmpje is in het Engels, omdat ik geen Nederlandstalig filmpje kon vinden. Het spel is gewoon volledig Nederlandstalig!

[KillingRaptor]

Hier... Heb ik nog nooit van gehoord.

[Dynamike]

Dit is een leuke game om te spelen! Heb ik best veel gedaan met mijn dochter en Bianca destijds. Heerlijk beetje elkaar aftroeven met kennis.

[OldSchool]

Hier... Heb ik nog nooit van gehoord.

Ga daar eens heel rap verandering in brengen!

[OldSchool]

Dit is een leuke game om te spelen! Heb ik best veel gedaan met mijn dochter en Bianca destijds. Heerlijk beetje elkaar aftroeven met kennis.

In het begin won ik de game vaak. Maar daarna kreeg ik standaard alle powerplays. Dan wordt het iets moeilijker om de anderen af te troeven .

En een schik dat die familie heeft als ik vier dubbele dosissen krijg…

En zelfs dan wil ik het blijven spelen .

[KillingRaptor]

Hier... Heb ik nog nooit van gehoord.

Ga daar eens heel rap verandering in brengen!

Nee dank u, ben niet zo van de quiz games. En al helemaal niet om ze alleen te spelen.

[OldSchool]

Hier... Heb ik nog nooit van gehoord.

Ga daar eens heel rap verandering in brengen!

Nee dank u, ben niet zo van de quiz games. En al helemaal niet om ze alleen te spelen.

Maar jij hebt Jessie!

[KillingRaptor]

Maar jij hebt Jessie!

Haha, als je het zo bekijkt!